Rhossili Bay

[Blossom]

Pas toen Tariq vertelde dat hij niet wist waar hij beginnen moest en hij enkel en alleen zijn Pakistaanse achtergrond en een verwekkingsdatum als leidraad had, begreep Jo-Ann dat ze een kinderlijke vraag had gesteld. Een vraag die haar naïviteit blootlegde.
Daarvoor kon ze haar excuses aanbieden, of juist helemaal niet en dan doen alsof haar vragen de normaalste van de wereld waren, of iets van een tussenweg… die haar het meest veilig leek.
“In Pakistan zoeken lijkt me weinig zinvol, inderdaad,” zei ze met een meelevende knik. “Sorry dat ik het zo zei - maar, nou, ja, hopelijk vertelt je moeder je nog eens het echte verhaal.”
Ze nam een slokje van de daiquiri en genoot ervan. Tariq verwisselde gelukkig het gespreksonderwerp van zijn jeugd terug naar de hare, want ze had zich er een beetje ongemakkelijk bij gevoeld. Een beetje alsof zijn trouwe puppy-ogen haar smeekte om over zijn jeugd op te houden.
“Ja, het was oersaai,” lachte ze. “Hoewel mijn ouders - en een appel valt niet ver van de boom - wel graag onder de mensen kwamen, hoor. Er is ook menig tuinfeest gegeven, vooral in het aardbeienseizoen, met picknicks, gevolgd door meerdere rondes zelfgemaakte wijn, een dansje en uiteindelijk pas afscheid nemen om half drie ‘s nachts.”
Ze bloosde er helemaal een beetje bij, zo fijn als ze feestjes vond. Misschien vond Tariq er geen barst aan. Sowieso was hij opgegroeid in eenzaamheid, maar misschien had hij wel bij een leuke studentenvereniging gezeten toen hij nog in opleiding was.
“Sentimentele oude dwaas of niet, hihi! Hou jij van feestjes?” vroeg ze. “Kerst, Nieuwjaar, Valentijn, dat soort dingen? Ik pak altijd iedere gelegenheid om een galajurk aan te trekken, met twee handen aan.”
Dat was het enige waarbij planten zonder meer aan de kant geschoven werden: feesten.
“Of Halloween! Dat is het eerstvolgende grote feest na de zomer. Ik vind het heerlijk om mezelf te verkleden totdat ik bijna onherkenbaar ben.”
Als hij nou ook van dat soort dingen hield, zou ze hem eerdaags nog wel eens uit kunnen nodigen? Het Midzomerfeest was helaas al geweest, maar er viel vast ergens nog wel wat te vieren.