<ORPG> De Wegisweg

[Nano]

Toen het tutje bij de kassa hem een creep noemde, moest Nyx zijn best doen om haar niet direct een groene straal cadeau te doen. Hij was hier dit keer niet om de terrorist uit te hangen. Toen Moyra zichzelf echter omdraaide, zei haar blik hem genoeg. Ze herkende hem.
Nyx was dan ook enorm blij toen Moyra haarzelf weer omdraaide. Hij wist dat ze niet bang zou zijn om hem een vloekensalvo te geven.
Misschien dat Nyx haar straks apart kon nemen om een excuus te geven en duidelijk te maken dat hij niks persoonlijks tegen haar had. Ze was daarnaast van zuiver bloed.
Toen de twee dames echter begonnen te kibbelen, zag Nyx de bui al hangen. Hier had hij geen tijd, en geen zin in. "Jongedame. Als je niet voldoende galjoenen hebt, moet je inderdaad misschien eens een voorbeeld nemen aan deze vrouw hier. Werkt voor haar eigen geld. Iets waar jij overduidelijk nog iets van kan leren." snauwde Nyx het jongere meisje toe. "En daarnaast, verdoe onze tijd niet en ga opzij."
Nyx trok zijn toverstaf en gaf er een zwiep aan, waarna de kleding van het meisje van te toonbank afschoot richting een rek wat daarlangs stond. "Mevrouw Roselier, uw beurt."