<ORPG> De Wegisweg

[Timsel]

Selena draaide zich beledigd om naar de vrouw achter haar, die eerst met opgeheven wenkbrauwen naar haar had staan kijken en nu zei dat ze een zaterdagbaantje moest nemen! Please! Wie dacht ze wel niet dat ze was, haar moeder?
De vrouw opperde vervolgens dat ze alles terug moest hangen aan de rekken. Was ze gek geworden? Nee, als ze de kleren niet kreeg, moest het personeel het maar zelf terughangen. Dat zou niet meer dan eerlijk zijn, toch?
Ze bekeek de heks van top tot teen. Niet slecht gekleed, maar wel wat somber. Een tweederangsburger, dat sowieso. Waarom zou Selena naar een tweederangsburger moeten luisteren? Haar ouders zeiden altijd dat ze aardiger moest doen tegen mensen, maar nu had Selena daar absoluut geen zin in. Zij liet zich niet de les lezen. Zeker niet door een tweede- of derderangsburger!
‘Uhm, wie denk je wel niet dat je bent?’ zei Selena en zette haar handen stellig in haar zij. ‘Mijn moeder? Heb je zelf wel een baantje? Je ziet eruit alsof je elke dag hetzelfde draagt,’ zei ze met een neerbuigende blik op de vrouw. Ze zette vastberaden haar hakschoenen stevig neer voor de balie. No way dat die vrouw eerst ging.
Ze zag de schimmige figuur die ietwat verderop stond toe te kijken. ‘Wat sta jij nou te staren? Creep.’