02/10/2020, 21:23
Hoewel Dimitri niet op mannen viel, had hij wel goed door wanneer iemand wel iets voor hem voelde. Vaak waren dat meisjes, omdat hij met hen flirtte, maar nu kon hij iets in de ogen van Nyx bespeuren.
Dat kan goed uitkomen.
Hij knikte geduldig naar Nyx. ‘Ja, een drankje zou wel fijn zijn. Ik moet even bijkomen van dit nieuws. Ik heb wat sterkers nodig dan die wijn.’
Met een zwiep van zijn toverstok verscheen er een fles elfenchampagne op de eettafel. Hij ging er even voor zitten. Hij keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Nyx. ‘Je kan mij vertrouwen. Ik zal eerst wel een slok nemen. Ik kan me goed voorstellen dat je niemand vertrouwt, en je moet ook niet blindelings van mij uitgaan.’ Met een grijns wees hij naar zijn ooglapje. ‘Laat dat maar aan mij over.’
Hij schonk een glas in en nam een slok. Er was niets mis mee; echte elfenchampagne. Hij haalde zijn schouders op. ‘Zie je?’
Hij keek Nyx aandachtig aan. ‘Maar goed… Een mol, zeg je? Jeetje. Maar je hebt gelijk; er kan geen andere manier zijn waarop onze mensen gestorven zijn.’ Hij haalde zijn neus op. ‘Ik zou niet weten wie dat zou kunnen zijn. Misschien Rasmus Rilling? Hij verdwijnt vaak dagenlang. Als ik hem dan vraag waar-ie was, snauwt hij altijd boos: “Gaat je geen donder aan!” Of misschien Astheda Ullich? Vertrouw dat mens voor geen meter. Of…’
Hij aarzelde. Of nou ja, deed alsof hij aarzelde. Hij zag dit als een goede kans om een grote slag te slaan. ‘Ik weet dat je… een zwak voor haar hebt. Maar… ik vertrouw haar echt niet. Misschien…’ Hij slikte. ‘Valarie Lingaard.’ Hij liet de naam even in de lucht hangen en analyseerde Nyx’ reactie. Wat zou hij denken?
Dat kan goed uitkomen.
Hij knikte geduldig naar Nyx. ‘Ja, een drankje zou wel fijn zijn. Ik moet even bijkomen van dit nieuws. Ik heb wat sterkers nodig dan die wijn.’
Met een zwiep van zijn toverstok verscheen er een fles elfenchampagne op de eettafel. Hij ging er even voor zitten. Hij keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Nyx. ‘Je kan mij vertrouwen. Ik zal eerst wel een slok nemen. Ik kan me goed voorstellen dat je niemand vertrouwt, en je moet ook niet blindelings van mij uitgaan.’ Met een grijns wees hij naar zijn ooglapje. ‘Laat dat maar aan mij over.’
Hij schonk een glas in en nam een slok. Er was niets mis mee; echte elfenchampagne. Hij haalde zijn schouders op. ‘Zie je?’
Hij keek Nyx aandachtig aan. ‘Maar goed… Een mol, zeg je? Jeetje. Maar je hebt gelijk; er kan geen andere manier zijn waarop onze mensen gestorven zijn.’ Hij haalde zijn neus op. ‘Ik zou niet weten wie dat zou kunnen zijn. Misschien Rasmus Rilling? Hij verdwijnt vaak dagenlang. Als ik hem dan vraag waar-ie was, snauwt hij altijd boos: “Gaat je geen donder aan!” Of misschien Astheda Ullich? Vertrouw dat mens voor geen meter. Of…’
Hij aarzelde. Of nou ja, deed alsof hij aarzelde. Hij zag dit als een goede kans om een grote slag te slaan. ‘Ik weet dat je… een zwak voor haar hebt. Maar… ik vertrouw haar echt niet. Misschien…’ Hij slikte. ‘Valarie Lingaard.’ Hij liet de naam even in de lucht hangen en analyseerde Nyx’ reactie. Wat zou hij denken?
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)