Death by Dinner

[Timsel]

Dimitri verschijnselde op wens van Nyx, die Shadow op hem afgestuurd had. Hij was iets verderop geweest, op verkenning gegaan voor de zogenaamde Heer van het Duister, maar de kraai van hem had hem teruggeroepen.
Terwijl hij naar hem toeliep verscheen er een glimlach op zijn gezicht. Wat wilde zijn meester van hem? Wie moest er koud gemaakt worden? Hij deed het met liefde. Net als dat hij die Dooddoeners van hem de keel van had opengehaald. Het bebloede mes had hij in een muis veranderd die hij vervolgens aan een straatkat in een dorpje verderop had gevoerd.
Nyx verdacht hem totaal niet. Of tenminste, daar ging Dimitri zomaar vanuit. Hij deed dit al een tijdje en tot nu toe had niemand hem ooit aangesproken over dit. Uiteindelijk zou Nyx zelf ook sterven. Maar eerst moest hij even heel erg lijden.
Hij maakte een stijve buiging toen hij bij Nyx was aangekomen.
‘Goedenavond,’ zei hij gladjes. ‘Ik werd… gesommeerd tijdens mijn missie. Wat kan ik voor je doen? Welke Dreuzels worden er vanavond gedood? Welke modderbloedjes vallen we vanavond aan?’
Hij keek zijn ‘meester’ met zijn enkele blauwe oog strak aan. ‘Zeg het maar, en ik doe het voor je.’