22/09/2020, 12:19
'Ik maak er tenminste geen geheim van naar mijn bondgenoten wat ik hier doe. Onderzoek naar de Kamer des Doods. Een familielid van een van de mensen op deze afdeling werkt als verbloemist. Daar was ik naar op zoek.' snauwde Nyx Amanda toe in Legilimens, waarna hij een stap opzei zette voor de huis elf en verder liep. Toen Valarie stopte met lopen bleef hij haar hand vasthouden. 'En als ik eerlijk ben lieve schat, lijkt dat oude wijf op een meer gecontroleerde versie van jouzelf, wat onmogelijk is. Ik moet toegeven. Ze heeft wel dezelfde charme. We komen er ooit wel achter wie ze precies is, en overrulen haar dan. Ik bedoel. Ze heeft ons nu misschien dan wel geholpen, maar zo'n krachtig persoon kunnen we eigenlijk niet laten leven. Ze weet te veel.'
Nyx vervolgde hun pas weer naar de uitgang via de haarden, daar eenmaal aangekomen ging hij met zijn rug naar een haard staan en keek Valarie snel aan. "Ik moet toegeven. Ik heb maar een kleine slok genomen. Ik blufte." zei hij, waarna hij heel langzaam zijn gezicht voelde vervormen. "Zie ik je snel weer?" Hij glimlachte en boog lichtjes voorover, waarna hij een van Valarie's ringen een simpel kusje gaf.
"Tot snel" zei hij, waarna hij een knipoog gaf en een stap naar achter zette. Hij voelde de groene vlammen om zijn lichaam heen slaan en binnen een enkele seconde stond Valarie daar alleen in de gang.
-- Einde --
Nyx vervolgde hun pas weer naar de uitgang via de haarden, daar eenmaal aangekomen ging hij met zijn rug naar een haard staan en keek Valarie snel aan. "Ik moet toegeven. Ik heb maar een kleine slok genomen. Ik blufte." zei hij, waarna hij heel langzaam zijn gezicht voelde vervormen. "Zie ik je snel weer?" Hij glimlachte en boog lichtjes voorover, waarna hij een van Valarie's ringen een simpel kusje gaf.
"Tot snel" zei hij, waarna hij een knipoog gaf en een stap naar achter zette. Hij voelde de groene vlammen om zijn lichaam heen slaan en binnen een enkele seconde stond Valarie daar alleen in de gang.
-- Einde --