Miss Surgens verklaarde dat ze zijn uil had gemist omdat ze pas vroeg in de ochtend thuis was gekomen, en ondanks zichzelf wekte die opmerking nieuwsgierigheid op bij Trevor. Waar kon een alleenstaande puber naartoe, midden in de nacht? Een feestje? Ze rook niet naar alcohol, zweet, kots of andere tienerfeeststank. Onwillekeurig vroeg hij zich af of ze naar zo'n geheime, illegale Neo-Dooddoenersbijeenkomst was geweest, ook al was dat precies de misdaad waar ze haar ouders bij had verlinkt. Zo heel ruimdenkend was Trevor dus ook niet. Het viel hem van zichzelf tegen.
Hij zette de gedachte van zich af terwijl hij Elfoy mee naar binnen volgde, waar ze hem 'thee of iets sterkers' aanbood. Wat hem betrof ging hij meteen aan het werk, maar klanten hielden nu eenmaal van een beleefd praatje ter kennismaking. Hij had geleerd er maar gewoon in mee te gaan; ze betaalden hem er immers voor.
In de keuken verscheen met een harde knal een huiself.
'Thee is prima,' zei Trevor, waarop de huiself verdween en na enkele tellen weer opdook met in zijn rimpelige knuisten een dienblad waar thee en een schaal koekjes op stonden.
Trevor trok zijn neus op, maar zei niets. Hij had het niet zo op de wezens, met hun enge, doordringende tennisbalogen en zenuwachtig makende gedienstigheid.
Terwijl hij zijn reismantel afdeed - die de huiself prompt aannam om aan een kapstok te hangen - en aan de keukentafel plaatsnam, vroeg Elfoy naar zijn kennis over duistere kluizen, de reden dat ze hem had ingeschakeld.
'Wel, de meeste worden gefabriceerd met een unieke combinatie van beveiligingsmechanismen, zodat ze kraakveilig zijn,' legde hij uit. 'Maar ik ben een uitstekende slotenkraker. Het is een van mijn lievelingsspecialismen. Toch kan ik pas zeggen wat ik voor deze klus nodig heb en hoelang het precies zal duren als ik de kluis zelf gezien heb. Al zou het natuurlijk helpen als je me wat informatie zou kunnen geven.' Hij nam een slok van zijn thee, die nog veel te heet was en zijn tong verbrandde. 'Weet je bijvoorbeeld iets over de makers, of welke vergrendelingen aanwezig zijn? Sleutels en codespreuken zouden al helemaal van pas komen, mocht je die hebben. Maar ook zonder kom ik er wel uit.'
Hij zette de gedachte van zich af terwijl hij Elfoy mee naar binnen volgde, waar ze hem 'thee of iets sterkers' aanbood. Wat hem betrof ging hij meteen aan het werk, maar klanten hielden nu eenmaal van een beleefd praatje ter kennismaking. Hij had geleerd er maar gewoon in mee te gaan; ze betaalden hem er immers voor.
In de keuken verscheen met een harde knal een huiself.
'Thee is prima,' zei Trevor, waarop de huiself verdween en na enkele tellen weer opdook met in zijn rimpelige knuisten een dienblad waar thee en een schaal koekjes op stonden.
Trevor trok zijn neus op, maar zei niets. Hij had het niet zo op de wezens, met hun enge, doordringende tennisbalogen en zenuwachtig makende gedienstigheid.
Terwijl hij zijn reismantel afdeed - die de huiself prompt aannam om aan een kapstok te hangen - en aan de keukentafel plaatsnam, vroeg Elfoy naar zijn kennis over duistere kluizen, de reden dat ze hem had ingeschakeld.
'Wel, de meeste worden gefabriceerd met een unieke combinatie van beveiligingsmechanismen, zodat ze kraakveilig zijn,' legde hij uit. 'Maar ik ben een uitstekende slotenkraker. Het is een van mijn lievelingsspecialismen. Toch kan ik pas zeggen wat ik voor deze klus nodig heb en hoelang het precies zal duren als ik de kluis zelf gezien heb. Al zou het natuurlijk helpen als je me wat informatie zou kunnen geven.' Hij nam een slok van zijn thee, die nog veel te heet was en zijn tong verbrandde. 'Weet je bijvoorbeeld iets over de makers, of welke vergrendelingen aanwezig zijn? Sleutels en codespreuken zouden al helemaal van pas komen, mocht je die hebben. Maar ook zonder kom ik er wel uit.'
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)