18/09/2020, 22:50
Nog voor Trevor zijn zin had afgemaakt, verschoot Selena al van kleur, alsof hij een stier een rode lap voorhield. Een lap met de naam Cordelia. De haat droop van haar gezicht en het leek erop dat ze al heel lang in de startblokken had gestaan om gal te spuien, want toen ze eenmaal over haar zus begon, leek ze niet meer op te kunnen houden: haar zus was een serpent, ze had alleen gesolliciteerd om Selena een hak te zetten, iedereen vond Cordelia altijd in alles beter en Selena ging gebukt onder al haar prestaties…
Trevor kuchte ongemakkelijk. Hij herkende haar frustraties deels wel, want Damien liep met iedereen weg terwijl Trevor het zwarte schaap was, maar Selena had op zijn zachtst gezegd een probleem. Hoewel ze in al haar haat erg… gepassioneerd klonk, was het niet bepaald professioneel was om deze vuile was te delen met een werkgever, laat staan in het eerste sollicitatiegesprek.
Toen Selena enigszins gekalmeerd was, of in ieder geval haar mond even hield, schraapte Trevor nogmaals zijn keel en zei: ‘Juist, ja. En stel dat je zus, of iemand anders die je niet mag, in mijn winkel komt en hulp nodig heeft, wat doe je dan?’
Intussen probeerde hij te bedenken wat hij met dit kind aan moest. Haar zus had al een betere kandidaat geleken en na Selena’s uitbarsting vroeg een vrij groot deel van hem zich af waarom hij haar nog niet had weggestuurd. Dit gesprek was een verspilling van zijn tijd. Hij kon beide zussen beter niet aannemen, want Selena had haar emoties niet onder controle en Cordelia was een vreselijk, verwaand persoon, als hij haar zus mocht geloven. In het gunstigste geval was Cordelia de zus van een op wraak beluste gek. Hij kon maar beter niet midden in deze oorlog gaan staan – niet dat hij bang was dat Selena hem echt iets kon aandoen als hij Cordelia zou verkiezen boven haar, maar familiedrama had hij al genoeg van zichzelf en hij had geen zin om betrokken te worden in het privéleven van zijn eventuele werknemer. Lila zou nog maar een keer in de stapel sollicitatiebrieven moeten duiken.
‘Wel,’ onderbrak hij haar antwoord, zonder te luisteren naar wat ze zei. ‘Ik weet genoeg. Als je me wilt excuseren, ik heb nog veel te doen.’
Hij stond op en keerde haar de rug toe terwijl hij een nieuwe opdracht uit zijn voorraad zocht. Hij was al een paar dagen bezig om het kleine sieradendoosje te openen en hoewel hij had toegezegd dat Miss Ratchford het kleinood morgen weer geopend kon ophalen, was hij nog geen steek verder gekomen.
‘Accio Slotsmid,’ zei hij met een afwezige zwaai van zijn staf, opdat het boek zichzelf uit de volgepakte kast achter hem zou wrikken. Waar was hij gisteren ook alweer gebleven in de lijst met Ontgrendelingsbezweringen? Had hij de P nou nog wel nog gedaan, of niet?
Trevor kuchte ongemakkelijk. Hij herkende haar frustraties deels wel, want Damien liep met iedereen weg terwijl Trevor het zwarte schaap was, maar Selena had op zijn zachtst gezegd een probleem. Hoewel ze in al haar haat erg… gepassioneerd klonk, was het niet bepaald professioneel was om deze vuile was te delen met een werkgever, laat staan in het eerste sollicitatiegesprek.
Toen Selena enigszins gekalmeerd was, of in ieder geval haar mond even hield, schraapte Trevor nogmaals zijn keel en zei: ‘Juist, ja. En stel dat je zus, of iemand anders die je niet mag, in mijn winkel komt en hulp nodig heeft, wat doe je dan?’
Intussen probeerde hij te bedenken wat hij met dit kind aan moest. Haar zus had al een betere kandidaat geleken en na Selena’s uitbarsting vroeg een vrij groot deel van hem zich af waarom hij haar nog niet had weggestuurd. Dit gesprek was een verspilling van zijn tijd. Hij kon beide zussen beter niet aannemen, want Selena had haar emoties niet onder controle en Cordelia was een vreselijk, verwaand persoon, als hij haar zus mocht geloven. In het gunstigste geval was Cordelia de zus van een op wraak beluste gek. Hij kon maar beter niet midden in deze oorlog gaan staan – niet dat hij bang was dat Selena hem echt iets kon aandoen als hij Cordelia zou verkiezen boven haar, maar familiedrama had hij al genoeg van zichzelf en hij had geen zin om betrokken te worden in het privéleven van zijn eventuele werknemer. Lila zou nog maar een keer in de stapel sollicitatiebrieven moeten duiken.
‘Wel,’ onderbrak hij haar antwoord, zonder te luisteren naar wat ze zei. ‘Ik weet genoeg. Als je me wilt excuseren, ik heb nog veel te doen.’
Hij stond op en keerde haar de rug toe terwijl hij een nieuwe opdracht uit zijn voorraad zocht. Hij was al een paar dagen bezig om het kleine sieradendoosje te openen en hoewel hij had toegezegd dat Miss Ratchford het kleinood morgen weer geopend kon ophalen, was hij nog geen steek verder gekomen.
‘Accio Slotsmid,’ zei hij met een afwezige zwaai van zijn staf, opdat het boek zichzelf uit de volgepakte kast achter hem zou wrikken. Waar was hij gisteren ook alweer gebleven in de lijst met Ontgrendelingsbezweringen? Had hij de P nou nog wel nog gedaan, of niet?
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)