15/09/2020, 21:18
De hele tirade aan informatie van de mysterieuze vrouw liet Nyx nadenken. Wie o wie had zoveel informatie. Dit moest wel een ziener zijn.
Snel herpakte hij zichzelf en keek Valarie, ondertussen weer terug veranderd naar Amanda, aan. "Ik weet niet wat je zocht, maar als ik haar moet geloven moeten we hier snel wegwezen. Volgende keer samen inbreken? Denk dat dat wat minder problemen oplevert." zei hij, waarna hij een stap vooruit zette, het knotje waarin Valarie's haar zat losmaakte en haar haar even door de war schudde. Zelf maakte hij zijn stropdas een stuk losser, haalde zijn overhemd uit zijn pantalon en haalde hij de knoopjes van zijn colbert los met een knipoog. "Maar wel nog even geloofwaardig blijven, als ik zo de verhalen hoorde van de collega's."
Hij borg zijn toverstok op in zijn mouw, zoals hij dat altijd doet, en knikte naar Valarie. "Nou oogje, klaar om weer in je rol op te gaan?" vroeg hij met een grijns op zijn gezicht, waarna hij de enorm neppe glimlach weer opzette, Valarie's hand vastpakte en de deur opende. Terwijl hij enkele collega's lachend toeknikte, voerde Nyx snel zijn Legilimentie trucje uithaalde bij Valarie, om tegen haar te spreken zonder zijn mond maar open te doen. "Bahbah, als ik de collega's zo zie gebeurt dit nog net niet op dagelijkse basis.. Vies volk. Dus, wat deed je nou precies hier?"
Nyx volgde de stappen van de mysterieuze vrouw snel op, Valarie achter zich aan trekkend. Linkergang in plaats van rechtdoor. De deuren van de kantoortjes scannende op het nummer 432. Of was het 434? Hij wist het niet meer..
Snel herpakte hij zichzelf en keek Valarie, ondertussen weer terug veranderd naar Amanda, aan. "Ik weet niet wat je zocht, maar als ik haar moet geloven moeten we hier snel wegwezen. Volgende keer samen inbreken? Denk dat dat wat minder problemen oplevert." zei hij, waarna hij een stap vooruit zette, het knotje waarin Valarie's haar zat losmaakte en haar haar even door de war schudde. Zelf maakte hij zijn stropdas een stuk losser, haalde zijn overhemd uit zijn pantalon en haalde hij de knoopjes van zijn colbert los met een knipoog. "Maar wel nog even geloofwaardig blijven, als ik zo de verhalen hoorde van de collega's."
Hij borg zijn toverstok op in zijn mouw, zoals hij dat altijd doet, en knikte naar Valarie. "Nou oogje, klaar om weer in je rol op te gaan?" vroeg hij met een grijns op zijn gezicht, waarna hij de enorm neppe glimlach weer opzette, Valarie's hand vastpakte en de deur opende. Terwijl hij enkele collega's lachend toeknikte, voerde Nyx snel zijn Legilimentie trucje uithaalde bij Valarie, om tegen haar te spreken zonder zijn mond maar open te doen. "Bahbah, als ik de collega's zo zie gebeurt dit nog net niet op dagelijkse basis.. Vies volk. Dus, wat deed je nou precies hier?"
Nyx volgde de stappen van de mysterieuze vrouw snel op, Valarie achter zich aan trekkend. Linkergang in plaats van rechtdoor. De deuren van de kantoortjes scannende op het nummer 432. Of was het 434? Hij wist het niet meer..