12/09/2020, 22:03
Het zag er “bijzonder” uit volgens haar vriend. Hij wenste haar smakelijk eten en Abigail keek met lichte schaamte toe hoe hij een stuk afsneed en een hap nam.
’En?’ vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze zelf ook de opscheplepel nam en haar bord voorzag van haar creatie. ‘Lekker?’ herhaalde ze.
Ze kon de verbaasde ondertoon in haar eigen vraag niet verbergen, noch nam ze daarvoor de moeite. Ze kon ook niet helemaal peilen of Frodo het nu oprecht lekker vond of dat hij haar gewoon netjes een plezier deed door deze slijmerige smurrie op te eten. Want slijmerige smurrie was het wel had ze gezien zodra Frodo zijn deel had afgesneden. Die textuur was niet de bedoeling geweest volgens het recept. Verre van zelfs. De groentes hadden nog knapperig moeten zijn en het vlees medium gegaard. Maar natuurlijk stond het tegenovergestelde nu voor haar op tafel. Wat een ellende!
’Ja hoor,’ antwoordde Abigail. ‘De huis-elfen doen de schoonmaak bij ons en soms brengen ze weleens wat voedsel, als Poppy en ik ‘s avonds moeten werken. Het zijn echt superbeleefde wezens en ik snap echt niet hoe mensen ertegen tekeer kunnen gaan. Ze doen alles wat je vraagt en zelfs nog een beetje meer. Werken er eigenlijk veel huis-elfen op het Ministerie of hoe werkt dat met huis-elfen in overheidsfuncties?’
Ze stak een vork met ovenschotel in haar mond en fronste. “Heel bijzonder. Echt goed” hoorde ze Frodo toch net zeggen? Aten ze wel hetzelfde? Dit zou ze een hond nog niet te eten geven! Het had dezelfde textuur als sommige vissoorten en ze vond vis echt ontzettend smerig. Ze trok haar gezicht weer in de plooi en slikte het goedje door. Blijkbaar vond Frodo het wel lekker dus ze zou zich niet laten kennen en gewoon mee-eten.
Nog maar een vork vol afval dan, dacht ze, terwijl ze achterdochtig naar het voedsel keek. Gad-ver-damme. Heb ik hiervoor urenlang in de keuken gestaan!
Abigail zei niets, maar at beduidend trager dan normaal. Misschien als Frodo het eerder op had, kon ze stiekem zeggen dat ze al genoeg had. Ze wilde hem niet teleurstellen op date night.
’En?’ vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze zelf ook de opscheplepel nam en haar bord voorzag van haar creatie. ‘Lekker?’ herhaalde ze.
Ze kon de verbaasde ondertoon in haar eigen vraag niet verbergen, noch nam ze daarvoor de moeite. Ze kon ook niet helemaal peilen of Frodo het nu oprecht lekker vond of dat hij haar gewoon netjes een plezier deed door deze slijmerige smurrie op te eten. Want slijmerige smurrie was het wel had ze gezien zodra Frodo zijn deel had afgesneden. Die textuur was niet de bedoeling geweest volgens het recept. Verre van zelfs. De groentes hadden nog knapperig moeten zijn en het vlees medium gegaard. Maar natuurlijk stond het tegenovergestelde nu voor haar op tafel. Wat een ellende!
’Ja hoor,’ antwoordde Abigail. ‘De huis-elfen doen de schoonmaak bij ons en soms brengen ze weleens wat voedsel, als Poppy en ik ‘s avonds moeten werken. Het zijn echt superbeleefde wezens en ik snap echt niet hoe mensen ertegen tekeer kunnen gaan. Ze doen alles wat je vraagt en zelfs nog een beetje meer. Werken er eigenlijk veel huis-elfen op het Ministerie of hoe werkt dat met huis-elfen in overheidsfuncties?’
Ze stak een vork met ovenschotel in haar mond en fronste. “Heel bijzonder. Echt goed” hoorde ze Frodo toch net zeggen? Aten ze wel hetzelfde? Dit zou ze een hond nog niet te eten geven! Het had dezelfde textuur als sommige vissoorten en ze vond vis echt ontzettend smerig. Ze trok haar gezicht weer in de plooi en slikte het goedje door. Blijkbaar vond Frodo het wel lekker dus ze zou zich niet laten kennen en gewoon mee-eten.
Nog maar een vork vol afval dan, dacht ze, terwijl ze achterdochtig naar het voedsel keek. Gad-ver-damme. Heb ik hiervoor urenlang in de keuken gestaan!
Abigail zei niets, maar at beduidend trager dan normaal. Misschien als Frodo het eerder op had, kon ze stiekem zeggen dat ze al genoeg had. Ze wilde hem niet teleurstellen op date night.
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)