12/09/2020, 08:13
Selena luisterde blij hoe Hathaway haar complimenteerde voor haar juiste aanpak terwijl hij het medaillon terugnam. Misschien maakte ze toch wel een kans! Ze streek haar haren glad en kon het niet laten ietwat te glimlachen. Eindelijk kreeg ze eens te horen dat ze iets goeds deed, in plaats van te horen krijgen ‘Ja, maar die ander had een betere suggestie…’ Totdat…
‘Mijn zus?’ Selena stond met haar mond vol tanden. Ze rolde met haar ogen. ‘Dat vuile, vieze kreng!’ riep ze. ‘Ze wist hoe graag ik dit baantje wilde! Wauw. Ze gaat ver hoor, Miss Perfect, maar dit… als ik haar te pakken krijg… dan is ze nog niet jarig!’
Ze keek naar Hathaway. ‘Wat zit je me nou aan te staren?’ riep ze kwaad. ‘Ik weet al precies hoe dit gaat eindigen,’ snauwde ze. ‘Je zit me hier gewoon in de maling te nemen. Dit hele stomme sollicitatiegesprek maakt toch geen zak meer uit! Cordelia is langs geweest en iedereen die Cordelia ziet vindt haar toch véél leuker dan dat ik ben! Cordelia is altijd beter. Altijd iets slimmer, altijd iets knapper, altijd iets leuker… bah!’
Ze schopte boos tegen het bureau. ‘Zo gaat het nou al-tijd! Altijd! Het is altijd Cordelia dit, Cordelia dat, Cordelia zus, Cordelia zo… nooit, maar dan ook nóóit krijg ik eens te horen dat ik er leuk uitzie, of dat ik slim ben, of ook maar iets! Ik doe wat leuks, maar dan doet Cordelia hetzelfde, maar dan net iets leuker! En wie krijgt alle – maar dan ook echt alle complimentjes? Drie keer raden? Ja, het is Cordelia!’
Ze stond op en keek Hathaway woest aan. De tranen stonden in haar ogen. Zo boos was ze in lange tijd niet geweest. ‘Je wist toen ik binnenkwam wie het ging worden, of niet dan? Ik had het moeten weten. Maar weet wel, die trut, mijn perfecte, lieve, knappe, getalenteerde zusje is een achterbaks kreng! Ze heeft me niet eens verteld dat ze ging solliciteren.’
Ze legde haar hoofd in haar handen. Ze moest haar best doen om niet in tranen uit te barsten. Dat zou dit alles alleen maar gênanter maken. Ze was vaak door haar zus te kakken gezet, maar om te solliciteren voor dezelfde baan, waarvan ze had geweten dat zij hem zo graag wilde hebben… dat was wel heel laag.
‘Mijn zus?’ Selena stond met haar mond vol tanden. Ze rolde met haar ogen. ‘Dat vuile, vieze kreng!’ riep ze. ‘Ze wist hoe graag ik dit baantje wilde! Wauw. Ze gaat ver hoor, Miss Perfect, maar dit… als ik haar te pakken krijg… dan is ze nog niet jarig!’
Ze keek naar Hathaway. ‘Wat zit je me nou aan te staren?’ riep ze kwaad. ‘Ik weet al precies hoe dit gaat eindigen,’ snauwde ze. ‘Je zit me hier gewoon in de maling te nemen. Dit hele stomme sollicitatiegesprek maakt toch geen zak meer uit! Cordelia is langs geweest en iedereen die Cordelia ziet vindt haar toch véél leuker dan dat ik ben! Cordelia is altijd beter. Altijd iets slimmer, altijd iets knapper, altijd iets leuker… bah!’
Ze schopte boos tegen het bureau. ‘Zo gaat het nou al-tijd! Altijd! Het is altijd Cordelia dit, Cordelia dat, Cordelia zus, Cordelia zo… nooit, maar dan ook nóóit krijg ik eens te horen dat ik er leuk uitzie, of dat ik slim ben, of ook maar iets! Ik doe wat leuks, maar dan doet Cordelia hetzelfde, maar dan net iets leuker! En wie krijgt alle – maar dan ook echt alle complimentjes? Drie keer raden? Ja, het is Cordelia!’
Ze stond op en keek Hathaway woest aan. De tranen stonden in haar ogen. Zo boos was ze in lange tijd niet geweest. ‘Je wist toen ik binnenkwam wie het ging worden, of niet dan? Ik had het moeten weten. Maar weet wel, die trut, mijn perfecte, lieve, knappe, getalenteerde zusje is een achterbaks kreng! Ze heeft me niet eens verteld dat ze ging solliciteren.’
Ze legde haar hoofd in haar handen. Ze moest haar best doen om niet in tranen uit te barsten. Dat zou dit alles alleen maar gênanter maken. Ze was vaak door haar zus te kakken gezet, maar om te solliciteren voor dezelfde baan, waarvan ze had geweten dat zij hem zo graag wilde hebben… dat was wel heel laag.
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)