07/09/2020, 19:35
Ik heb gisteravond de film I'm thinking of Ending Things op Netflix gezien. Ik ken het boek niet, dus ik had geen idee wat ik moest verwachten... dit niet in ieder geval
Zonder te spoileren: het is een psychologische horrorfilm, al vond ik hem vooral verwarrend in plaats van eng (eigenlijk helemaal niet eng zelfs). De hele film heeft wel een bijzonder sfeertje; spannend, mysterieus, bijna nostalgisch. Omdat ik er helemaal blanco inging (had voorhand alleen de omschrijving en trailer op Netflix gelezen en die zeggen echt niks - ik herhaal: niks - over hoe de film werkelijk is), viel ik van het ene wtf-moment in het andere. Totdat het langzaam begon te dagen wat er eigenlijk aan de hand was.
Ik weet ook niet echt wat ik van de film moet vinden. Hij is briljant, dat zeker. Actrice Jessie Buckley speelt de rol van 'jonge vrouw' en is echt heel sterk. Ze draagt de hele film. En dat is maar goed ook, want de meeste dialoog komt vanuit haar. Soms voelen de dialogen wat langdradig aan, maar je moet goed luisteren en opletten: veranderingen en hints naar wat er eigenlijk aan de hand is, zijn heel subtiel in de gesprekken.
Het einde vond ik iets minder (bijna cartoonachtig), maar ik snap wel waarom ervoor gekozen is om het zo te doen. Zou ik hem opnieuw kijken: nee. Maar misschien ga ik wel het boek lezen. Raad ik hem aan: ja, maar het is echt een typische 'you love it or hate it' film en misschien iets te vaag/kunstzinnig voor sommigen.
Zonder te spoileren: het is een psychologische horrorfilm, al vond ik hem vooral verwarrend in plaats van eng (eigenlijk helemaal niet eng zelfs). De hele film heeft wel een bijzonder sfeertje; spannend, mysterieus, bijna nostalgisch. Omdat ik er helemaal blanco inging (had voorhand alleen de omschrijving en trailer op Netflix gelezen en die zeggen echt niks - ik herhaal: niks - over hoe de film werkelijk is), viel ik van het ene wtf-moment in het andere. Totdat het langzaam begon te dagen wat er eigenlijk aan de hand was.
Ik weet ook niet echt wat ik van de film moet vinden. Hij is briljant, dat zeker. Actrice Jessie Buckley speelt de rol van 'jonge vrouw' en is echt heel sterk. Ze draagt de hele film. En dat is maar goed ook, want de meeste dialoog komt vanuit haar. Soms voelen de dialogen wat langdradig aan, maar je moet goed luisteren en opletten: veranderingen en hints naar wat er eigenlijk aan de hand is, zijn heel subtiel in de gesprekken.
Het einde vond ik iets minder (bijna cartoonachtig), maar ik snap wel waarom ervoor gekozen is om het zo te doen. Zou ik hem opnieuw kijken: nee. Maar misschien ga ik wel het boek lezen. Raad ik hem aan: ja, maar het is echt een typische 'you love it or hate it' film en misschien iets te vaag/kunstzinnig voor sommigen.