Het meisje waar ze naast is gaan zitten heette Olivia. Ze was best knap, had prachtige hazelnootbruine kleuren en glimlachte vriendelijk naar haar. Haar zachte handen - zo leek het wel- reikte naar voren en deed iets wat niemand ooit durfde, ze raakte haar haar aan. Bijna instinctief greep Elfoy naar haar toverstok. Op een of andere manier onderdrukte ze haar intuïtie en liet de charmante dame maar begaan. Ze ratelde wat over haar zusje niet te hard aan te pakken. “ Hmmm, wel ik zal mijn best doen maar kan natuurlijk niks beloven.” zei ze terwijl ze de hand van Olivia even aanraakte om ze terug omlaag te duwen zodat ze haar haar niet meer aanraakte.
inderderdaad zacht als een ganzenveer. dacht ze.
“Wil je dat niet meer doen. De meeste mensen die mijn haar hebben aangeraakt belande in de ziekenzaal. Maar voor een charmante dame als jij wil ik het voor deze keer bij een waarschuwing laten.” sprak ze terwijl ze haar aandacht van de zachte handen afhield. “En om even je vraag te beantwoorden.” zei ze dramatisch; “Neen dat is niet mijn natuurlijk haarkleur. Dat is namelijk ravenzwart. Maar ik prefereer het zilver. En de puntjes blauw zijn een toevoeging van Alexa. Vind je het wat?” besloot ze.
inderderdaad zacht als een ganzenveer. dacht ze.
“Wil je dat niet meer doen. De meeste mensen die mijn haar hebben aangeraakt belande in de ziekenzaal. Maar voor een charmante dame als jij wil ik het voor deze keer bij een waarschuwing laten.” sprak ze terwijl ze haar aandacht van de zachte handen afhield. “En om even je vraag te beantwoorden.” zei ze dramatisch; “Neen dat is niet mijn natuurlijk haarkleur. Dat is namelijk ravenzwart. Maar ik prefereer het zilver. En de puntjes blauw zijn een toevoeging van Alexa. Vind je het wat?” besloot ze.
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)