Het zag er niet naar uit dat Damien zijn kaarsen kon waarderen, aan zijn angstige blik te zien.
“Nee, joh. Hartstikke veilig”, zei LoLa terwijl hij nog één kaars aanstak. “En niet zo heel veel. Gewoon een klein… intiem gezelschap.” Hij legde expres de nadruk op intiem en wiebelde ondeugend met zijn wenkbrauwen. Het was overduidelijk dat Damien een heel ander soort avond had verwacht en eigenlijk wilde LoLa luid in lachen uitbarsten bij het zien van zijn verwarde gezicht. Hij werd sowieso een beetje giechelig van de zenuwen en moest zijn best doen om niet de hele tijd met een domme grijns rond te lopen.
Tijd dus om het veld te ruimen en plaats te maken voor le grand finale, dacht hij en heimelijk wreef hij in zijn handen. Niet dat Damien het doorhad, want die zat al helemaal in zijn muziek. Met zijn toverstok wees LoLa op de radio, zodat die uitging. De ruimte werd nu gevuld met klanken uit de piano en de zenuwachtige verwachtingen van LoLa.
“Ja, ga jij maar alvast spelen”, zei hij en hij gaf de piano een (beetje te) enthousiast klopje. “Ik.. hm… moet nog even een ander gewaad aantrekken en wat mascara opdoen. Daarna open ik het café, momentje.” Dramatisch knipperde hij met zijn ogen om te laten zien dat ze inderdaad nog een laag mascara nodig hadden. Daarna draaide hij zich op zijn hakken om en liep naar de deur van zijn appartement. Een trap leidde naar boven, waar Circe zich nog stond op te tutten voor het zogenaamde feest.
“Move over, bitch”, zei hij terwijl hij de badkamer binnenkwam waar Circe voor de spiegel stond. “Kun jij misschien alvast naar beneden gaan? Er zijn al wat gasten en laat ze liever niet alleen.” Hij pakte zijn mascara en zwaaide ermee. “Ik was dit vergeten op te doen. Dus…” hij klikte met zijn tong en begon Circe zachtjes de badkamer uit te werken.
“Bedankt lieverd, je bent fantastisch. Love yaaaa, en vergeet dat niet!” Met een luide knal sloot hij de badkamerdeur.
“Nee, joh. Hartstikke veilig”, zei LoLa terwijl hij nog één kaars aanstak. “En niet zo heel veel. Gewoon een klein… intiem gezelschap.” Hij legde expres de nadruk op intiem en wiebelde ondeugend met zijn wenkbrauwen. Het was overduidelijk dat Damien een heel ander soort avond had verwacht en eigenlijk wilde LoLa luid in lachen uitbarsten bij het zien van zijn verwarde gezicht. Hij werd sowieso een beetje giechelig van de zenuwen en moest zijn best doen om niet de hele tijd met een domme grijns rond te lopen.
Tijd dus om het veld te ruimen en plaats te maken voor le grand finale, dacht hij en heimelijk wreef hij in zijn handen. Niet dat Damien het doorhad, want die zat al helemaal in zijn muziek. Met zijn toverstok wees LoLa op de radio, zodat die uitging. De ruimte werd nu gevuld met klanken uit de piano en de zenuwachtige verwachtingen van LoLa.
“Ja, ga jij maar alvast spelen”, zei hij en hij gaf de piano een (beetje te) enthousiast klopje. “Ik.. hm… moet nog even een ander gewaad aantrekken en wat mascara opdoen. Daarna open ik het café, momentje.” Dramatisch knipperde hij met zijn ogen om te laten zien dat ze inderdaad nog een laag mascara nodig hadden. Daarna draaide hij zich op zijn hakken om en liep naar de deur van zijn appartement. Een trap leidde naar boven, waar Circe zich nog stond op te tutten voor het zogenaamde feest.
“Move over, bitch”, zei hij terwijl hij de badkamer binnenkwam waar Circe voor de spiegel stond. “Kun jij misschien alvast naar beneden gaan? Er zijn al wat gasten en laat ze liever niet alleen.” Hij pakte zijn mascara en zwaaide ermee. “Ik was dit vergeten op te doen. Dus…” hij klikte met zijn tong en begon Circe zachtjes de badkamer uit te werken.
“Bedankt lieverd, je bent fantastisch. Love yaaaa, en vergeet dat niet!” Met een luide knal sloot hij de badkamerdeur.
![[+]](https://nomaj.nl/images/emerald/collapse_collapsed.png)