31/08/2020, 10:59
It is the circle of life - Elton John
Mijn schommel
Op deze schommel liet ik mijn hart zweven,
in de rozentuin, door wind en regen.
Een nieuw seizoen begon en iedere morgen,
weerspiegelde in het water van het meer,
mijn gezicht zich met meer liefdeszorgen.
In het tweede seizoen liep ik niet langer alleen,
want, ’s middags wanneer de zon bijna verdween,
vrijden wij, naast het meer in de rozenwei,
om weg te zweven, jong en vogelvrij.
De herfst begon, en ik zag door weer en regen,
ons kind alleen op deze schommel zweven.
Rozen die ooit bloeiden, verdorden vandaag,
over mijn wangen stroomden tranen omlaag,
het lot had jou te vroeg aan de dood gegeven.
Toen kwam daar een kille winter aan.
Mijn stok viel, liet de laatste rozen vergaan.
In mijn herinneringen aan de rozenwei,
hervond ik mijn kindergezicht in het meer.
Voorzichtig bewogen mijn benen zich weer,
om weg te zweven, jong en vogelvrij.
Steeds hoger om voor altijd mijn hart en leven,
Naast jou op deze schommel te laten zweven.
Geschreven mei 2009, verbeterd mei 2020