31/08/2020, 10:51
Het enige bestaansrecht van critici is dat ze er altijd geweest zijn - Auteur onbekend
CriticiAls teksten als voertuig voor de weg dienen,
En ik de voetganger op het zebrapad ben,
Vraag ze dan te wachten op de schrijver,
Pas te versnellen na de oversteek,
Van oever naar oever, wereld naar wereld.
Als lezers als bewoners ongelukken bekijken,
En ik de verongelukte onder het voertuig ben,
Vraag ze dan te vertrouwen op een wonder,
Pas verslagen na de oversteek,
Van oever naar oever, wereld naar wereld.
Als recensenten als agenten de schade opnemen,
En ik de beschadigde in de ziekenwagen ben,
Vraag ze dan te rapporteren over de ander,
Pas op te geven na de oversteek,
Van oever naar oever, wereld naar wereld.
Als recensies als artsen de dood verklaren,
En ik de ter dood veroordeelde ben,
Vraag ze dan het goede te bewaren,
Pas te vergeten na de oversteek,
Van oever naar oever, wereld naar wereld.
2 september 2010