31/08/2020, 10:11
Lydia deed niet eens moeite om haar glimlach te verbergen toen de knappe Spanjaard voor de kleinere helft ging, al maakte ze er wel een hele show van om haar ogen met geveinsde verlegenheid neer te slaan als reactie op zijn flirterige blik. Vanochtend had ze niet voor mogelijk gehouden dat ze überhaupt voor het eerst een Tinderdate zou hebben, laat staan dat het om zo’n charmante jongen zou gaan. Het was maar weer eens een bewijs dat de datingpoule op Zweinstein te klein was. De jongens uit haar jaar had ze nog in snottebellen door de gangen van het kasteel zien lopen en ze was al in haar vierdejaar uitgekeken op de ouderejaars. Voor een laatstejaars zou er al helemaal niets over blijven, dus kon ze maar beter van deze zomer genieten. Wellicht met Aaron.
Blijf cool, Lyd.
“Een beetje cliché?” Lydia schudde met haar hoofd en trok een speelse wenkbrauw op. “Ik zou bijna gaan denken dat je je ware identiteit geheim wil houden en het plot van een Romcom misbruikt voor arme schapen als ik. Tenzij je een schrijver bent, natuurlijk.” Ze prikte met haar vork in haar eigen helft van de pannenkoek, sneed een piepklein stukje ervan af zodat haar lippenstift niet aan het deeg af zou geven en stopte het in haar mond. Gezien haar situatie was haar opmerking hypocriet, maar ze wuifde het weg en genoot van de chocolade, haar heimelijke genoegen. Dat en een goede Romcom waarbij het plot leek op Aaron’s beschrijving van Barcelona. Haar Tindermatch leek ook even stil gevallen, al was de stilte alles behalve ongemakkelijk en gebruikte Lydia het om nog zo’n stukje zalige pannenkoek in haar mond te steken.
“Elegante uitstraling, klinkt best boers, niet? Hoe zou je dat in het Spaans zeggen, señor?” Misschien moest ze hem na deze spontane lunch bij haar in het appartement uitnodigen, dan kon hij wat Spaanse woorden in haar oren fluisteren. Grappig hoe ze eerder nog blij was met de volle koffietent en nu al wenste dat ze alleen met hem was. Misschien had Nathalie gelijk en stortte ze zich altijd te snel in een nieuwe fling.
“Geloof het of niet, maar ik ben geboren in Londen en hier ook opgegroeid. Met mijn familie kan dat ook bijna niet anders, ik denk niet dat mijn vaders een kind hadden willen opvoeden in een stad met bekrompen traditionele gedachten.” Ze voelde dat haar hele lichaam zich alvast klaarmaakte om haar vaders en zichzelf te verdedigen, mocht dat nodig zijn. Dit was het, de ultieme test waar ze jongens normaal gesproken pas in een tweede of derde date aan onderwierp. Zijn reactie in de volgende paar minuten zouden bepalen of Lydia zo snel als ze hierheen was gekomen weer weg zou stormen, of dat ze Aaron nog aantrekkelijker zou gaan vinden.
Blijf cool, Lyd.
“Een beetje cliché?” Lydia schudde met haar hoofd en trok een speelse wenkbrauw op. “Ik zou bijna gaan denken dat je je ware identiteit geheim wil houden en het plot van een Romcom misbruikt voor arme schapen als ik. Tenzij je een schrijver bent, natuurlijk.” Ze prikte met haar vork in haar eigen helft van de pannenkoek, sneed een piepklein stukje ervan af zodat haar lippenstift niet aan het deeg af zou geven en stopte het in haar mond. Gezien haar situatie was haar opmerking hypocriet, maar ze wuifde het weg en genoot van de chocolade, haar heimelijke genoegen. Dat en een goede Romcom waarbij het plot leek op Aaron’s beschrijving van Barcelona. Haar Tindermatch leek ook even stil gevallen, al was de stilte alles behalve ongemakkelijk en gebruikte Lydia het om nog zo’n stukje zalige pannenkoek in haar mond te steken.
“Elegante uitstraling, klinkt best boers, niet? Hoe zou je dat in het Spaans zeggen, señor?” Misschien moest ze hem na deze spontane lunch bij haar in het appartement uitnodigen, dan kon hij wat Spaanse woorden in haar oren fluisteren. Grappig hoe ze eerder nog blij was met de volle koffietent en nu al wenste dat ze alleen met hem was. Misschien had Nathalie gelijk en stortte ze zich altijd te snel in een nieuwe fling.
“Geloof het of niet, maar ik ben geboren in Londen en hier ook opgegroeid. Met mijn familie kan dat ook bijna niet anders, ik denk niet dat mijn vaders een kind hadden willen opvoeden in een stad met bekrompen traditionele gedachten.” Ze voelde dat haar hele lichaam zich alvast klaarmaakte om haar vaders en zichzelf te verdedigen, mocht dat nodig zijn. Dit was het, de ultieme test waar ze jongens normaal gesproken pas in een tweede of derde date aan onderwierp. Zijn reactie in de volgende paar minuten zouden bepalen of Lydia zo snel als ze hierheen was gekomen weer weg zou stormen, of dat ze Aaron nog aantrekkelijker zou gaan vinden.