Weerwolven: Murder in Malfoy Manor (speltopic)

[Ella]

Lucius sloeg een hopelijk kalmerende arm om zijn vrouw heen. “Natuurlijk zullen we onze zoon wreken, maar laten we geen overhaaste beslissingen maken.” Hij hield van zijn vrouw – zielsveel – maar ze kon emotioneel zijn. Opmerkingen als ‘het licht in iemands ogen willen zien doven’ begreep hij volledig, en in zijn hart voelde hij het op dezelfde manier – maar als zoiets Potter ter ore zou komen, was het zeker gedaan met hun rust. Een Malfidus die het heeft over moord was uiteraard meteen verdacht.

Potter. De naam alleen al vulde Lucius met ergernis. Wie dacht die jongen wel niet dat hij was? Alsof hij hem bevelen kon geven in zijn eigen huis. Natuurlijk wilde hij bij zijn familie zijn, maar niet omdat Harry Potter dat zei. Hij wist dat hij op zoek moest naar Scorpius en Astoria, iets aan verlichtende woorden moest spreken. Misschien was het zijn lafheid, maar hij zou niet weten hoe. Nee, het belangrijkste was eerst om de moordenaar te vinden, degene die dit veroorzaakt had – voor er meer slachtoffers zouden vallen en hij vergif in zijn eigen wijn zou vinden. Hij wist precies wie hij daarvoor moest hebben. Karl. Die adder had hij zelf in zijn huis toegelaten; zijn brouwsels waren immers beroemd in de onderwereld en hij had veel in zijn inventaris wat Lucius zelf zeer interessant vond. Ongetwijfeld zou Karl – als hij niet zelf de moordenaar was – weten wie er misschien met zijn voorraad had gesjoemeld.

Lucius kneep in Narcissa’s hand en streek de tranen van haar gezicht. “Laat het maar aan mij over. Bekommer jij je over Scorpius en Astoria, dan zorg ik ervoor dat degene die onze zoon van het leven beroofd heeft dat zal bezuren.”

[Lukas]

De Eerste Nacht



Vanaf nu kunnen de daders andere spelers vermoorden. Vanaf nu kunnen er ook spelers worden verbannen en beschuldigd worden.
Deze nacht is er nog geen puzzel. De volgende nacht is donderdag 28 oktober om 20:00.

[Joël]

De andere internationale gast had hem begroet met een buiging. Onwennig had Harry geglimlacht en was hij doorgelopen. De hevig emotionele Narcissa was in alle vertrekken van de villa te horen geweest en aangezien de internationale gasten met elkaar in gesprek waren geweest, had het hem geen overbodige luxe geleken om een kijkje te nemen. Luisterend aan de deur had hij enkele impulsieve kreten gehoord. Een moeder met intens verdriet? Of een moeder met een intens schuldgevoel? De gedachte dat een moeder haar eigen kind zou vermoorden had hem zijn maag doen omkeren en hij had dan ook vurig gehoopt dat hij ernaast zat. In gedachten had hij de voordeur achter zich dichtgetrokken om de volgende ochtend terug te keren. Hij zou thuis eerst eens praten met Albus.
Met de laatste editie van De Ochtendprofeet opgevouwen in zijn rechterhand tikte hij voor een tweede ochtend op rij op de deurklopper. Dit zou de komende dagen een vast ritueel worden in een huis waar meer dan de helft zijn toestand zonder pardon zou verruilen voor die van Draco. Maar hij was hier om te helpen dus dat was wat hij zou doen. Hij had er een nacht over kunnen slapen en het feit dat Draco ogenschijnlijk zonder al te veel weerstand het leven had gelaten zat hem niet lekker. Dit kon haast niet het werk zijn van maar een persoon. Dit zou namelijk tot een duel hebben geleid, maar van enige ravage was geen sprake. Alle meubels stonden op hun plek en zelfs Draco’s drankje had nog onaangeroerd op het bijzettafeltje gestaan. Of was het toch wel een persoon geweest? Was hij nietsvermoedend van achteren vermoord? Vergiftigd misschien? Of was hij vermoord door een voor hem vertrouwde persoon? Iemand die zonder moeite dichtbij had kunnen komen om vervolgens een fatale dolksteek tussen de ribben te kunnen geven. Nee. Zijn onderbuikgevoel vertelde hem dat er meer dan een dader moest zijn. En met die gedachtegang zou hij verder gaan speuren in de villa. Te beginnen bij iemand waarvan hij hoopte enigszins vertrouwen te hebben: Scorpius.
Harry vond hem in een van de vertrekken van de villa en schonk hem een vriendelijke glimlach.
‘Hoe gaat het met je?’ vroeg hij. ‘Naar de omstandigheden,’ voegde hij eraan toe, toen hij zich bedacht dat het met niemand goed zou gaan die zojuist zijn vader had verloren. ‘Is je iets bijzonders opgevallen die dag? Een opvallend gesprek? Een andere stemming? Het zou helpen de daders op te sporen.’

[ilse-h]

Astoria had de afgelopen nacht maar weinig geslapen. Het bed naast haar was even leeg geweest als de nacht ervoor, maar het had nu aangevoeld als een zwart gat dat alle positieve emoties uit haar zoog. Haar hoofd had nog meer overuren gedraaid dan normaal, en haar gedachten waren geleidelijk overgegaan van het herhaald afspelen van de afgelopen twee dagen naar de vraag wie haar Draco van het leven had kunnen beroven, en waarom. Ze was ervan overtuigd dat het één van de gasten moest zijn geweest, want ze kon zich niet voorstellen dat Mr en Mrs Malfoy hem iets hadden aangedaan. Haar echtgenoot had in hun jaren samen maar weinig losgelaten over zijn periode als dooddoener - het trauma was na al die jaren nog steeds te groot - maar ze had wel begrepen dat de familie Malfoy het uiteindelijk belangrijker had gevonden om samen te blijven dan om strijdend ten onder te gaan.

Het was al licht toen Astoria zich besloot aan te kleden in een sobere zwarte jurk en Mrs Malfoy opzocht.
“Mrs Malfoy, Narcissa, ik kan niet anders dan denken dat we maatregelen moeten treffen tegen de gasten hier in huis, dat we ze moeten opsluiten in de kelder voordat ze ontkomen. Wie anders kan onze Draco zo heimelijk vermoord hebben?”
Astoria zweeg even terwijl ze op zoek was naar de juiste formulering om haar gedachten onder woorden te brengen.
“Vind u het niet verdacht dat die Bulgaarse politica, die Iliana Kalfin, precies eiste om in júllie huis te verblijven, of dat die Duitse Toverdrankmeester Karl Bach (Timsel) pas gister kwam aanzetten, een dag na het diner op Kerstavond, terwijl wij hem wel voor dat diner hadden uitgenodigd?”

[OsanneArt]

Scorpius zat in de serre toen meneer Potter hem benaderde. Met zijn toverstok sloot Scorpius de deur, en prevelde een dempbezwering uit. Daarna wees hij Potter op de andere stoel die in de Serre stond.
‘Hoe gaat het met je,’ vroeg hij, ‘naar de omstandigheden?"
Scorpius antwoorde met een schampere lach.
‘Is je iets bijzonders opgevallen die dag? Een opvallend gesprek? Een andere stemming? Het zou helpen de daders op te sporen.’
Een diepe, gefrustreerde zucht ontsnapte uit Scorpius' longen. "Je zou mijn grootvader moeten spreken, Potter," zei Scorpius, op bijna dezelfde toon als zijn vader zou doen. Hopelijk wist Harry niet dat de eerste signalering van Draco's dood van hem afkomstig was. Als dat naar buiten kwam zou Scorpius direct dakloos zijn.

Harry keek hem vragend aan.
Scorpius knikte. "Het eerste wat hij deed toen hij zijn dode zoon aantrof was bewijs laten verdwijnen en het lijk verplaatsen. Ik denk dat je Lucius Malfidus moet ondervragen, voordat je je gaat bemoeien met de rest van de gasten. je hebt dat niet van mij, natuurlijk..."

[Timsel]

De spanning in Villa Malfidus was deutlich voelbaar. Misschien als Karl wat lekkers voorbereidde, dat het dan minder zou gaan worden. Al had hij ook begrepen dat er mensen waren die ervoor waren om mensen te verbannen. Dat begreep hij wel, want hij wilde gewoon lekker van zijn weekje in Groot-Brittannië genieten – hij kwam hier veel te weinig gezien de grote markt voor zijn drankjes – en hij wilde deze vakantie wel even afmaken zonder dat hij voor de rest van zijn vakantie een herberg moest zoeken om te overnachten.
Maar het was dus zo dat er wel iemand voor hem had gestemd om te laten verbannen. En toen werd Karl wat minder enthousiast van het verbanningssysteem. Daarom besloot hij dan nu maar een drankje te brouwen in de openbare keuken waar je zomaar naar binnen kon lopen en dus zou het te zien zijn dat zijn drankjes absoluut vertrouwbaar zijn. Ter demonstatie nam hij ook een sipje van – wat hij het Schwarzwalzer Entspannungsspirituose noemde – en maakte demonstratief het ‘hmmm’-geluid. Het maakte hem altijd kalmer dan hij eerder was.
‘Liebe Leute,’ zei hij dan ook toen er veel mensen in de eetzaal waren. ‘Ich habe herrliche Schwarzwalzer Entspannungsspirtuose gebrouwen. Om lecker roestig von zu worden. Nimm mal, als je will!“
Hij zette de ketel op de tafel met allemaal flaconnetjes ernaast. Zelf nam hij een flaconnetje en hing die in de ketel. Toen dronk hij wat uit dat flaconnetje. Opnieuw het demonstratieve ‘Hmmm’. ‘Prost he, liebe Leute. Op Draco. Möge hij op een fijnere plek zijn dan hier.”

[Madrid]

Iliana nuttigt een soep omdat zij honger heeft, en besluit dan dat het tijd is om verder te gaan met haar leven. Harry Potter heeft weliswaar haar groet in ontvangst genomen, maar verder heeft hij niets tegen haar gezegd! Dat vindt zij toch vrij onbeleefd. Zij is immers diplomate, en zij moet met iedereen een goede relatie aangaan. Bulgarije moet en zal goed vertegenwoordigd worden.
Dus als het niet met Harry Potter kan, dan toch maar met iemand anders. Iliana kijkt om zich heen, en ziet in de verte Narcissa Malfidus staan. Natuurlijk mag Iliana haar niet al te zeer, aangezien zij een aartsvijandin is van Harry Potter, maar toch heeft zij ook een beetje medelijden met haar omdat zij haar zoon heeft verloren.
Met een zwierige beweging werpt Iliana haar hoofdhaar achter haar schouders, en zij trekt haar colbertje recht. Daarna stapt zij af op Narcissa, om als de zoveelste persoon vandaag haar te condoleren.

[Ella]

Vol afgrijzen keek Lucius naar Karl, die midden in de eetkamer zomaar een ketel op tafel zette. “Als je denkt dat ik ooit nog maar een van jouw drankjes aanneem, dan heb je het goed mis.” Woedend schoof hij de flacons van tafel, die vervolgens allemaal over de vloer kletterden. Hij greep Karl bij zijn nek en sleepte hem mee naar de keuken.

“Wie denk je wel niet dat je bent?” snauwde hij naar de andere man. “Je doet alsof je op een vrolijk uitstapje bent. Mijn zoon is dood.” Lucius duwde zijn toverstok tegen Karls keel. “Pas maar op. Dit is mijn huis, ik kan je zo naar de kelder sturen. Jou, en al die andere bemoeiallen.”

[Nano]

Somber gleed Bellatrix door de gangen van Villa Malfidus. Ze zat hier voor haar rust, waar nu niks meer van over bleef met al dat gedoe in het huis. Eerst kwamen die buitenlanders hier logeren, werd Draco vermoord en nu was Potter als een hond op zoek naar sporen. Het kon niet gekker worden.
Toen ze aankwam bij de eetkamer zag ze hoe Lucius Malfidus de duitse brouwer bij zijn nek greep en hem meesleurde de keuken in. Het was duidelijk dat hij zijn oude dooddoener kunstjes nog niet was verleerd. "Lucius? Ging je zo ook met je zoon om toen je hem zijn leven ontnam?" vroeg ze met een spottende toon. "Ik wist wel dat je het nog in je had! Jammer dat je het op de verkeerde soort uitprobeert. Dit had je jaren geleden moeten doen!"

[Lukas]

De Tweede Nacht



Er werd niemand verbannen omdat minder de helft van de nog levende, niet verbannen spelers gestemd heeft.



De volgende nacht is vrijdag 8 november om 20:00.