+- Nomaj | Waar de magie nazindert (https://nomaj.nl)
+-- Forum: Toren der Creatievelingen (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=4)
+--- Forum: De RPG (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=6)
+---- Forum: Zweinstein (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=8)
+---- Topic: Owls, Peacocks and Sparrows (/showthread.php?tid=44)
Owls, Peacocks and Sparrows - Merdyff - 07/08/2020
Owls, Peacocks and Sparrows
Een beetje nerveus keek Nye om zich heen. Hij zat aan een tafeltje op de binnenkoer van Zweinstein. Om hem heen stonden nog een hoop andere tafeltjes. Aan sommige zaten al twee mensen, aan andere één en er waren ook tafeltjes die nog leeg waren. Normaal zou deze info-uitwisselingssessie binnen in de Grote Zaal zijn doorgegaan, maar zelfs de professoren hadden niet aan het mooie weer kunnen weerstaan. Het was het eerste echt mooie weekend van de lente, na een wekenlange druilerige regen die zo typisch was voor Schotland. Nye was blij om buiten te kunnen zijn, maar had liever gewoon aan het meer kunnen zitten.
De reden van zijn nervositeit was tweeledig. Enerzijds was er de info op zich. De S.L.I.J.M.B.A.L.-examens kwamen steeds dichterbij en de bedoeling van vandaag was dat ze een zevendejaars konden spreken over wat de examens precies inhielden, hoe ze zich konden voorbereiden, dat soort dingen. Door het één op één te organiseren, hoopten de professoren blijkbaar dat ze makkelijker hun vragen konden stellen. Daar zat helaas de tweede reden van zijn nervositeit.
Bij het binnenkomen (of liever, buitengaan, want ze zaten natuurlijk buiten) hadden hij en Robyn en de andere vijfdejaars een stuk perkament moeten trekken met de naam van een zevendejaars erop. Bedoeling was om dit voor hen neer te leggen, zodat de zevendejaars hen zo dadelijk kon opzoeken. Hij las de naam de voor hem ondersteboven stond in vermillioenrode letters op het briefje voor hem. Eleftheria Afrodisiac. Op voorhand had hij gehoopt iemand te krijgen waarvan hij tenminste wist wie het was, maar hij had inmiddels spijt van die wens. Natuurlijk wist hij wie Eleftheria was, maar of hij er nu zo blij van werd om dadelijk tegenover zo ongeveer het meest populaire meisje van Zweinstein te zitten…
Hij pulkte aan de zoom van zijn net iets te grote grijze T-shirt en was blij dat Robyn aan het tafeltje naast hem zat. Breeze, de grote Ierse wolfshond, zat tussen hen in. Hij hoopte maar dat Eleftheria geen schrik zou hebben van honden.