+- Nomaj | Waar de magie nazindert (https://nomaj.nl)
+-- Forum: Toren der Creatievelingen (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=4)
+--- Forum: De RPG (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=6)
+---- Forum: Zweinstein (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=8)
+---- Topic: <ORPG> Scary Masked Ball (/showthread.php?tid=152)
<ORPG> Scary Masked Ball - Timsel - 26/10/2020
Scary Masked Ball De volle maan staat hoog aan de hemel. De leerlingen horen een weerwolf huilen in de verte. Zijzelf zijn net zo actief als de weerwolven in het bos: vanavond is het jaarlijkse Halloweenfeest! Dit keer weer gewoon in De Grote Zaal. Ook dit jaar is er een regel om zo mooi gekleed en vermomd op het feest te arriveren. Trek je engste kostuum aan, benut de heerlijke Halloween-hapjes en dans met het griezelige ritme van de groep spoken die aan het optreden is.
Nog geen kostuum? Kom vooral langs in Kendalls Knotsgekke Kledingboutique, waar alle mogelijke kostuums te vinden zijn. Iedereen in Zweinstein en Zweinsveld en omgeving is uitgenodigd. Ga los met je kostuum en maak het zo spannend mogelijk! Misschien huist er wel een echte vampier of weerwolf tussen de gasten...
RE: <ORPG> Scary Masked Ball - Timsel - 26/10/2020
Hehe – eindelijk was hij er weer! Morrie was zo blij geweest toen Zweinstein in het vizier van de Zweinstein Express gekomen was dat hij bijna een gat in de lucht sprong.
Hij had de eerste twee maanden van het nieuwe schooljaar – zijn laatste, tenzij hij het niet zou halen – vastgezeten in Amerika. Hij was daar geweest voor familiebezoek, en toen, ineens mocht hij het land niet meer uit door reisrestricties in verband met een tovervirus dat in Amerika woedde. Het had verschillende Amerikaanse tovenaars en heksen al de dood in gejaagd en het was een serieus ding. Maar omdat niet iedereen er rekening mee hield was er een wet opgesteld dat niemand het land in – of uit mocht.
Zijn zus, die ook nog eens behoorlijk vervelend deed over het feit dat haar vriendje het had uitgemaakt, besloot maar gewoon in Amerika te gaan wonen toen ze iemand ontmoet had – dus zij had wel wat aan die vier maanden quarantaine gehad, maar Morrison had 4 maanden van episch Groot-Brittannië gemist.
Gelukkig kregen hij en zijn ouders eindelijk groen licht dat ze terug mochten en tada, daar was hij weer! Hij had het ontzettend gemist; zijn vrienden, de omgeving, het grappige accent, en nog meer dan alles: Emilien. Oh, wat zou ze blij zijn als ze elkaar vonden vanavond! Hij had haar helemaal niets laten weten: één grote verrassing.
Het was Halloween en hij wist toevallig dat er een groot gemaskerd feest zou zijn in de Grote Zaal. Nu wilde hij verkleed gaan als een Yeti, maar hij ging er zomaar vanuit dat Emilien haar dus niet op die manier zou herkennen. In plaats daarvan ging hij minder uitgedost dan normaliter: hij was Gomez Adams, de man van mevrouw Adams – in de bekende serie Mortica, maar in dit geval Emilien Adams. Hij was gehuld in een strak pak en hij had een snorretje onder zijn neus getoverd. Net echt. Geen mogelijkheid dat Emilien hem ooit zou herkennen; hij had letterlijk 0 gezichtsbeharing. Als hij ooit een baardje zou hebben zou hij er wel heel erg trots op zijn.
De koets hield halt. Hij zei zijn koetsgenoten vaarwel, trok zijn pak recht – tijd om Emilien te gaan verrassen op het gemaskerde bal!
RE: <ORPG> Scary Masked Ball - Blossom - 30/10/2020
Onherkenbaar was Oliver niet, al had hij graag als mummie verkleed gegaan, maar zijn moeder had hem deze keer een duivelspak toegezonden. Het was rood met zwart, niet heel stoer, maar eerder had het iets chiques zoals een duivelsversie van Graaf Dracula eruit moest zien. Uit zijn hoofd leken hoorns te groeien en zijn blonde haar was zwart vandaag. Ook had hij een fijn stel vampiertanden, waarvan hij verwachtte dat hij vanavond nog per ongeluk een gat in zijn lip zou bijten. Zijn jasje was iets wat hij eerder in een Japanse Animé zou verwachten, evenals zijn broek en schoenen: Zwart met rode biezen en de knoopjes waren kleine doodshoofdjes.
Eigenlijk voelde Oliver zich iets zekerder dan de vorige keren dat hij op het halloweenfeest was verschenen. Hij zat eigenlijk lekkerder in zijn vel dan ooit, al zou niemand dat zo direct aan hem merken. Noah alleen, want die kende hem van dichtbij.
De Grote Zaal rondkijkend, zou Oliver niet toegeven dat hij eigenlijk Noah zocht, maar ondertussen deed hij zoals alle geliefden altijd deden. Slechts de aanwezigheid was al voldoende, al was Noah een sterke magneet voor hem. Even viel zijn oog op de ingang van de Grote Zaal. Oliver trok zijn wenkbrauwen op - hé, dat was die Amerikaan uit zijn afdeling. Kennelijk was het hem gelukt om voor de verkiezingen het land te verlaten, wat misschien maar beter was, want al die Nomaj hadden een pistool of geweer op zak. Het was een land waar Oliver niet heen wilde. Veel te gevaarlijk.
Van een zwevend dienblad nam hij een glaasje bloed - of tenminste; zo zag het eruit - en nam een slokje. Het was iets van aardbeien… alcohol - of zoiets. Niemand hield hem tegen, dus het was oké, dacht hij. Het was best lekker ook nog. Hij hief zijn glaasje als proost naar wat medeleerlingen, en voelde zich in tegenstelling tot eerdere jaren volledig op zijn gemak.
RE: <ORPG> Scary Masked Ball - PinkyTonks - 02/11/2020
Voor één van de eerste keren in haar leven was Emilien bijna met tegenzin op een feestje... En dan nog Halloween! Emilien hield van feestjes, vooral feestjes met veel versiering en waar ze kon uitpakken met een leuke, creatieve outfit. Maar Morrison zat nog steeds vast in Amerika en Halloween was tien keer minder leuk zonder hem. Het besef dat ze zo afhankelijk was geworden van haar vriendje, maakte Emilien ook wel triest, dus daarom had ze besloten om toch te gaan en er de beste tijd van te maken. Toen ze single was kon ze dat toch ook. Ze had zich al lachend klaargemaakt met de andere meisjes in de Leerlingenkamer, maar nu ze in haar eentje de Grote Zaal binnenliep, kon ze niet anders dan wensen dat Morrison er ook was. Ze waren namelijk de koning en koningin van Halloween. Al zei ze het zelf, ze kwamen vaak met de origineelste kostuums. Vorig jaar waren ze als elkaar gegaan en dat had een heleboel positieve reacties met zich meegebracht. Ze waren zelfs al in februari beginnen plannen voor hun kostuums van dit jaar en ze hadden een heel tof idee gehad, maar ja, dat viel in het water nu Morrison Halloween in Amerika moest vieren.
Toch had Emilien haar geplande kostuum aangetrokken, omdat ze niets anders voorbereid had. Daarom had ze nu een lange zwarte jurk aan, haar huid verbleekt en haar haren tijdelijk zwart getoverd. Ze was het evenbeeld van Morticia Addams. Het had haar en Morrison zo grappig geleken, omdat haar eigen achternaam Adams was. Een perfecter kostuum bestond er dus niet voor haar. Maar tja, Morrison was er niet, dus vond Emilien het sowieso een stuk minder grappig.
Emilien keek de zaal rond, er zaten echt leuke kostuums tussen, maar niet echt origineel. Zo zag ze haar afdelingsgenoot Oliver ineens voorbij lopen als een elegante vampier. Emilien moest twee keer kijken om hem te herkennen met zijn blonde haar zwart geverfd. Mensen zouden dat vast ook bij haar moeten doen.
"Hé, Oliver," lachte ze hem toe, omdat ze blij was dat ze even en bekend gezicht zag: "Gaaf kostuum. Ik had je bijna niet herkend." Net zoals Oliver zonet gedaan had, nam Emilien ook een glaasje bloed van een voorbijzwevend dienblad.
"Is het lekker?" vroeg ze, maar in de tussentijd had Emilien al een sipje van het glas genomen. Ze knikte goedkeurend toen de zoete smaak haar tong bereikte. "Wacht je op iemand of ben je alleen hier?"
Als hij alleen was zou Emilien misschien wel gewoon bij hem blijven staan. Niet dat het dan een spectaculaire avond zou worden, maar dan had ze toch iemand om even tegen te praten.
RE: <ORPG> Scary Masked Ball - Timsel - 02/11/2020
Eigenlijk was het altijd Halloween voor Kendall. Altijd was hij wel gehuld in een extravagante outfit en een hoop make-up om zijn echte uiterlijk te verbergen. Maar Halloween was toch anders; Halloween was de tijd dat hij zich eng aankleedde. Hij was wel eens als een feeks gegaan, als een sexy vampier, als een bebloede zuster, en dit keer ging hij als Sally uit de Disneyklassier The Nightmare Before Christmas. Eigenlijk zou hij dit ook tijdens Kerst kunnen dragen, maar voor de spooks was dit toch wel het geschikte feestje.
Hij had zich helemaal opgemaakt; zijn lange blonde haren had hij voor de gelegenheid knaloranje geverfd en hij had zijn huid lichtblauw geschminkt. Hij had lenzen in zodat hij echte dode ogen had. Ook had hij hier en daar een littekentje getekend, zodat hij echt op Sally leek: een dood meisje uit het Rijk van Halloween dat naar eigen wil haar eigen ledematen kon verwijderen en weer terugzetten. Hijzelf kon dat niet, maar hij leek wel op haar.
Hij hield van Halloween; eindelijk was hij niet de enige die in een opvallende outfit rondliep. Leerlingen durfden meer zichzelf te zijn en iedereen was vrolijk – zelfs de geesten, die eindelijk een keer in de spotlights kwamen.
Hij zag een tafeltje met twee Ravenklauwers staan. De één was een goed gelukte Mortica Adams en de ander was een ietwat ongelukkig uitziende vampier.
‘Hallootjes!’ riep Kendall vrolijk. ‘Zijn jullie ook dood of ben ik de enige?’ Hij pakte een glas bloedwijn van een langsvliegende plank. Hij knikte naar Mortica Adams. ‘Je ziet er goed uit. En jij ook, meneer Vampier. Ik ben Sally.’
Hij nam een slokje en knikte naar de dansvloer. ‘Misschien dat één van jullie een dansje met me wil maken? Pas wel op – ik kan ieder moment uit elkaar vallen. Dat heb je zo, wanneer je dood bent.’
RE: <ORPG> Scary Masked Ball - Timsel - 04/11/2020
Olivia was dood. Ze werkte in het St. Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes. Een mysterieus virus dat mensen in ondode kannibalistische wezens veranderde had de tovenaarsgemeenschap overgenomen. In haar behandeling van een verse zombie-beet was ze zelf te grazen genomen, ok al had ze geprobeerd weg te springen. Dat was haar gelukt, of dat dacht ze. Haar huidskleur trok al gauw snel grauwgrijs, en de kleur uit haar ogen verdween compleet tot alleen een zwarte pupil overbleef. Het gat in haar nek bleef doorbloeden, al betekende dat niets voor of ze nou wel of niet rond kon lopen.
Of, nou ja, dat was het verhaal achter haar kostuum. Een sexy zombie-verpleegster. Het was een opvallend outfit en zodra ze in de buurt kwam van de Grote Zaal zag ze steeds meer mensen – en dus steeds meer blikken haar kant opkomen. Als ze ze betrapte op gluren, knipoogde ze liefjes waardoor de ander al snel met schaamrood op de wangetjes zich omdraaiden en met hun feestpartner gingen kletsen.
Ze stond in de hal. Niet per sé omdat ze niet deel uit wilde maken van het feest in de Grote Zaal – maar meer om haar zusje te helpen. Olivia zelf hield van Halloween, maar haar kleine zusje vond het vaak nog eng – en zeker gezien ze eerstejaars was en ze nog maar weinig mensen kende. Ze had beloofd op haar te wachten bij de ingang van de Grote Zaal en als ze niet zou komen zou Olivia zelf in eigen persoon de Leerlingenkamer van Nerdklauw binnengaan om Nina mee te slepen.
Ze wierp een blik in de Grote Zaal. Ze keek verlangend naar de dansende monsters op de dansvloer en een groepje dat lekker bloed aan het drinken was.
‘Oh Nina, lieverd, schiet op. Je zusje heeft behoefte aan een feestje!’
RE: <ORPG> Scary Masked Ball - PinkyTonks - 04/11/2020
"Oh lieve hemel," dacht Nina, toen ze zichzelf in de spiegel bekeek. Ze zag er ronduit belachelijk uit. Letterlijk ronduit. Ze was namelijk een pompoen. Ze had lange zwart-oranje gestreepte kousen aan en zwarte ballerina's. Dat viel nog best goed mee. Daarboven had ze echter een grote ronde installatie in de vorm van een pompoen aan, met aan de onderkant een gat voor haar benen, dan twee gaten voor haar armen en nog een laatste gat voor haar hoofd. Het had haar best grappig geleken toen ze het idee bedacht had, maar nu ze de outfit zo aan had, was het echt stom. Ze ging naar haar eerste Zweinsteinfeestje en dan kon ze niets mooier bedenken dan een pompoen? EEN POMPOEN!? Haar bruine haar had ze in een paardenstaart gebonden en het uiteinde lichtjes gekruld. Ze had oranje glitters op haar gezicht en twee zwarte, ronde oorbellen. Ze zag er zo stom uit.
Even had ze getwijfeld om gewoon zonder kostuum naar het feestje te gaan, maar waarschijnlijk was dat nog belachelijker dan als pompoen. Dus liep ze, na lang voor de spiegel gestaan te hebben, met moeite de trappen af naar de Grote Zaal. Dat was echt moeilijker dan gedacht, want het pompoenonding was zo groot en rond, dat ze haar eigen voeten niet kon zien en dus een aantal keer bijna struikelde. En het hielp ook niet echt dat de pompoen om de zoveel tijd naar beneden zakte. Gelukkig had ze onderin nog een zwart topje aangedaan.
Na wat wel een eeuw leek kwam ze aan bij de ingang van de Grote Zaal, waar haar grote zus Olivia haar stond op te wachten. Met al de angst voor haar kostuum was Nina al bijna vergeten dat ze met Olivia afgesproken had.
"Oh sorry Olivia," verontschuldigde Nina zich, terwijl ze zo goed en zo kwaad mogelijk naar haar zus toe liep, haar kostuum nog verder afzakkend: "Dit ding is echt onmenselijk, ik ben bijna van de trap gevallen!" Ze hees de pompoen een stuk hoger, zodat die terug op zijn plek zat.
Nu pas kreeg Nina de tijd om haar zus eens goed te bestuderen. Haar kostuum was ook... ehm apart. Olivia was verkleed als een zombieverpleegster met meer vals bloed dan daadwerkelijk kleren om haar huid. Nina snapte echt niet dat haar zus in zo'n pakje rond wou lopen, misschien was ze dan toch nog liever een pompoen.
"Ik weet niet of ik er helemaal klaar voor ben eigenlijk..." gaf Nina toe. Niet dat ze schrik had. Iedereen zou gewoon verkleed zijn. Alsof er echte zombies gingen rondlopen op het feest? Maar dit was haar eerste feestje en Nina had geen idee wat ze ervan kon verwachten. Gingen andere leerlingen haar uitlachen, moest ze iets bewijzen? Ze had letterlijk geen flauw idee... en als dat zo was, dan was Olivia vast de laatste persoon die haar dat ging vertellen.
RE: <ORPG> Scary Masked Ball - Blossom - 04/11/2020
Oliver keek, en keek nog eens voordat hij besefte dat het Emilien was die voor hem stond, die zei dat ze hem bijna niet herkend had.
“I-ik jou ook niet,” antwoordde hij met een lach, en streek met zijn hand door zijn haar. “Zwart is v-vanavond in de mode.”
Toen ze aan hem vroeg of het lekker was wat hij dronk, bevestigde hij met een knik en een zacht ‘Mmm!’ ten teken dat ze gerust ook een glaasje kon nemen.
“Ja, ik ben a-alleen hier,” bevestigde hij. Maarre… zag ze dan niet dat haar vriendje zojuist was binnengekomen? Misschien moest hij haar er dan maar even op wijzen.
Juist was hij naar woorden aan het zoeken die geschikt zouden zijn (Oliver was er immers niet zeker van of het nog ‘aan’ was tussen die twee) toen ineens die jongen die altijd als prinses door het kasteel zwierde, voor hen stond.
Voor het eerst van zijn leven werd Oliver door de jongen aangesproken, waardoor zijn stembanden een beetje dienst weigerden. Het personage waarin de jongen verkleed was, kende Oliver niet, want hij mocht nooit Dreuzelfilms kijken en wist daardoor ook niet wat hij miste. De Griffoendor leek in ieder geval als een lappenpop aan elkaar genaaid te zijn en hij was dood; dat was een ding dat zeker was. Daarna vroeg hij om een dans.
Met grote ogen keek Oliver hem aan. Nee, dat gaat niet gebeuren! Hij ging, zelfs niet als het hem beleefd gevraagd werd, de dansvloer op met een jongen. Wat zou Noah wel niet denken? Die zou er verdriet om hebben. Nou, dan was de keuze snel gemaakt: er werd niet met jongens gedanst, ook niet als ze eruit zagen als een vrouw.
En Emilien ook niet! Haar vriend was zojuist binnengekomen! Dan kon ze toch niet met een ander dansen, dat was wreed! Want stel nou dat die Amerikaan speciaal voor haar was teruggekomen?
Alle moed om te spreken verzamelend, en zichzelf erop wijzend dat hij nu even niet mocht stotteren, wat doorgaans averechts werkte, schudde hij zijn hoofd.
“S-s-s-orry, Sally, maar dat kunnen WIJ niet a-a-aannemen.” Merlijns oorsmeer, kan ik ook nooit iets normaal zeggen?