No Jeans But Dresses - Afdrukversie +- Nomaj | Waar de magie nazindert (https://nomaj.nl) +-- Forum: Toren der Creatievelingen (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=4) +--- Forum: De RPG (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=6) +---- Forum: De Magische Wereld (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=7) +---- Topic: No Jeans But Dresses (/showthread.php?tid=150)

No Jeans But Dresses - Timsel - 11/10/2020 Kendall vond het helemaal niet leuk om thuis te zijn in de zomervakantie. Thuis, bij zijn Dreuzelouders, die verwachtten dat hij de bouw inging en later directeur zou worden van het bouwbedrijf. Zuchtend keek hij uit het raam en draaide hij zich met zijn bureaustoel om, naar zijn hutkoffer. Daar lag zijn ware passie in: jurken, mode, pruiken, make-up… dát is wat hij echt wilde doen. Maar als zijn vader dáár achter zou komen… nee, zijn ouders zouden er niets van begrijpen. Op Zweinstein werd het niet eens goed begrepen, niet eens door de professors, maar dat was toch… anders. Hier zou Kendall waarschijnlijk verrot geslagen worden als ze erachter kwamen dat hij op Zweinstein eigenlijk een heel jaar rondliep in jurkjes, make-up droeg en al dat soort dingen. Nee, hij kon zich niet voorstellen dat zijn ouders daarmee akkoord gingen. Hij schrok op toen zijn vader uit het niets de kamer inkwam. ‘Kan je niet een keer kloppen?’ zei Kendall geschrokken, die even goed checkte of hij wel zijn mannenkleding aanhad. Het voelde ongewoon; normaal liep hij rond in groteske jurken, nu werd hij beperkt tot een t-shirtje en een spijkerbroek. Ja, hij was veilig, check. ‘Je moeder en ik moeten effe een boodschappie doen,’ zei zijn vader. ‘We zijn over een uurtje of zo terug…’ Kendalls hart begon sneller te kloppen. ‘Ja, geen probleem!’ Hij nam even tijdelijk afscheid en keek daarna met een kloppend hart tot zijn ouders met hun auto de straat uitgereden waren… en sprong toen op. Met groot enthousiasme gooide hij zijn shirt uit, schopte die broek uit en pakte de eerste de beste jurk die hij zag. Binnen no-time was hij gehuld in de prachtige jurk van Belle, uit Belle en het Beest. Hij voelde zich geweldig. Eindelijk dat losse aan de onderkant, een bevrijdend gevoel. Hij liet zijn lange haren vallen en bekeek zijn make-up in de spiegel, waarbij hij de stand van zijn wenkbrauwen wat aanpaste. Tijdens het doen van zijn make-up viel zijn oog op De Ochtendprofeet van een paar dagen geleden, die op een grote stapel lag. Met gefronste wenkbrauwen zag hij een vacature uit de krant op hem afkomen: Kledingontwerpster zoekt Model. Hij wist niet waarom, maar om de een of andere manier was de advertentie in zijn hoofd gebleven. Hij had altijd al wat met kleding willen doen. Dat was ook het doel na Zweinstein: kledingontwerper worden. Maar model… nee, daar had hij nog nooit aan gedacht. Cosplayen deed hij ontzettend graag – het was zijn leven… maar model? Maar ja, hij was wel veel met zijn uiterlijk bezig, en met wat hij droeg… moest hij het maar een poging wagen? Hij besloot de vacature nog eens te lezen.   Ben jij jong en zie je er naar je eigen mening goed uit? Dan zoek ik jou!   Ik zoek een model om een paar van mijn eerste kledingstukken uit mijn kledingserie voor jonge vrouwen te passen en model voor te staan. Ben jij op zoek naar een zakcentje en wil jij het gezicht worden van mijn eerste kledinglijn? Stuur me een uil met een leuke foto van jezelf en laat het me weten!   Kledingserie voor jonge vrouwen… Kendall beet op zijn lip. Hij was jong, maar geen vrouw. Wel droeg hij meer vrouwelijkere kleding dan waarschijnlijk 99% van de vrouwen in het land. Hij wilde dat best proberen; hij had tenslotte ook geld nodig om zijn éígen kleding te kunnen produceren.   Binnen een halfuur had hij een foto van zichzelf gemaakt (al zijn andere foto’s van hem in jurken en ander soort haar lagen nog op Zweinstein) en had hij een bijpassende brief geschreven.   Beste mevrouw Unger,   Mijn naam is Kendall Clark. Ik ben 17 jaar oud en ik woon in Newmarket, vlakbij Cambridge. Ik zag uw vacature in De Ochtendprofeet en ik wil me graag aanmelden. Ik heb een enorme passie voor kleding, make-up en haar en ik ontwerp zelf ook kleding. Ik vind het leuk om mezelf uit te dagen met kleding om echt mezelf te kunnen zijn. Het is dan ook echt mijn passie en mijn leven. Ik heb weinig ervaring op het gebied van modelleren, maar het lijkt me ontzettend leuk om te doen en ook echt een uitdaging om allemaal verschillende kledingstukken te dragen. Ik wil later ook iets met kleding doen, waarschijnlijk een lijn oprichten gericht op jurken. Zelf draag ik het liefste de hele dag een jurk en zie ik eruit als een prinses die wacht op haar prins op het witte paard. Ik ben goed met op hakken lopen, dus stel dat dat één van de opdrachten zou zijn, ben ik daar ook voor gekwalificeerd. Ik ben 1 meter 80, heb blauwe ogen en van nature blond haar; ik ben veel bezig met mijn uiterlijk, waardoor ik dit laatste feit soms wel vergeet. Hieronder ziet u een foto van mij die ik net in mijn kamer geschoten heb. Ik hoop dat u mij uitnodigt voor een gesprek of dat ik per direct word aangenomen, want het lijkt me erg leuk en ik kan het geld en de ervaring in de mode-wereld goed gebruiken.   Met vriendelijke groet, Kendall Clark Met bonzend hart gaf Kendall de met foto bijgevulde enveloppe aan de uil op zijn bureau. Hij gaf het beestje een klop op zijn rug. ‘Nou, go!’