<ORPG> Café Mispoes - Afdrukversie +- Nomaj | Waar de magie nazindert (https://nomaj.nl) +-- Forum: Toren der Creatievelingen (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=4) +--- Forum: De RPG (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=6) +---- Forum: De Magische Wereld (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=7) +---- Topic: <ORPG> Café Mispoes (/showthread.php?tid=123)

<ORPG> Café Mispoes - Kirst - 02/09/2020  Café Mispoes  Uitgaan in het bruisende hart van SoHo was nog nooit zo gezellig. Tussen de chique clubs, high end bars en moderne restaurants, vind je een klein bruincafé. De ingang zit in een steeg en wanneer je niet beter zou weten, zou je denken dat het een oud kraakpand is. En dat is nou net de bedoeling. Je vindt dit café alleen wanneer je weet dat het er zit of wanneer je het café nodig hebt. Dit is een kroeg waar iedere tovenaar, heks of hex welkom is. Een thuis ver van Zweinstein voor iedereen die een beetje gezelligheid, een luisterend oor of een dansje nodig heeft. Lees hier meer over Café Mispoes >> Een nieuwe dag, een nieuwe kans om leuke mensen te ontmoeten. LoLa spoelde het laatste glas om en zette hem op het rek. Zoals gewoonlijk was hij al de hele dag in touw om het café weer te ontdoen van plakkerige oppervlaktes, knisperend glas en confetti hier en daar. De lucht van schraal boterbier verdween en maakte plaats voor de frisse geur van schoonmaakmiddelen. Niet dat het lang zou duren voor het weer een pestbende zou worden, maar het moest toch gebeuren. Als een Assepoester met te veel testosteron zuchtte hij dramatisch met zijn poetsdoek in zijn hand. Zijn ooghoek viel op zijn weerspiegeling in één van de grote spiegels achter de bar.  "Oh, meit. Wat zie je eruit", zei hij tegen zijn eigen beeld en hij leunde voorover naar de spiegel om een vuiltje uit zijn wimper te halen. Hij depte met het sjaaltje van zijn hoofd even langs zijn wangen om wat kleine zweetdruppels weg te halen, voor hij hem weer goed opknoopte. Tevreden draaide hij even een rondje voor de spiegel, voor hij weer verder ging met het rechtzetten van de drankflessen. Hij hoopte op een drukke avond vandaag. Sinds De Grote Uitbraak heeft zijn bar niet meer vol gezeten, maar langzaamaan begon hij te wennen aan het 'nieuwe normaal'. Het hielp ook dat er veel magische hulpmiddelen waren om de verspreiding van het virus tegen te gaan, dus hij mocht eigenlijk niet klagen - vooral niet wanneer hij zag hoe weinig mensen er in een Dreuzelbar paste. Hij kon de bar redelijk vullen. Bij de ingang worden zijn gasten bespoten met een desinfecterend middel. Het plakt niet en maakt geen vlekken, maar valt als een lichte mist over de mensen heen. De bar wordt beschermd door een magisch veld, dat hem en zowel zijn gasten beschermd van besmetting. Wanneer mensen willen, kan dit onzichtbare scherm ook tussen de gasten uitgesproken worden, zodat ze naast elkaar kunnen zitten. Als men wil dansen moeten ze een Bubbelbolbezwering over zichzelf uitspreken. Misschien niet zo sexy, maar wel nodig. Café Mispoes was een belangrijke plek voor tovenaars, heksen en hexen (non-binair). Een soort extra familie voor iedereen die dit nodig heeft. Sluiten is voor hem dus geen optie. The show must go on.  En dus liep LoLa naar de voordeur, haalde hem van het slot en deed het neonlichtje aan met 'open'. Hij was klaar voor een nieuwe avond vol gezelligheid, slap ouwehoeren en misschien nieuwe vriendschappen voor het leven. RE: <ORPG> Café Mispoes - Blossom - 11/09/2020 “LOOOLAAA!” Enthousiast zwaaide Joshua de deur van het café open, waarna hij een rondedansje maakte in de ontsmettingsnevel en daarna hink-stap-sprong in LoLa’s armen vloog. Voordat LoLa hem tegen kon houden, had hij hem al een vlugge kus op zijn lippen gegeven, gevolgd door een innige knuffel. Sinds LoLa dit café had, was dit Joshua’s manier om de - in zijn ogen - meest sexy gay van heel Londen te begroeten. Virus of geen virus. “Geen zorgen; ik heb ‘t virus niet en krijg het ook niet,” zei hij terwijl hij LoLa’s donkerbruine ogen van dichtbij bekeek. “Jij ook niet, maar sommige klanten van je wel, dus het is goed dat je maatregelen neemt!” Het was meestal lastig, maar in dit geval handig om een Ziener te zijn, ook al kwamen nu ook weer niet àlle voorspellingen die hij deed uit.  “Mag ik een Boterbiertje, lieve LoLa? Ik heb geld deze keer! Goed, hè? Dan zal ik mijn rekening van de vorige keer ook even betalen nog. Het wordt straks drukker, dus doe ik het nu alvast even, oké? Hoeveel is het?” Joshua was een beetje hyper vandaag, maar dat kwam van de lockdown en alle stress die daarmee gepaard ging. Hij kon niet met de regels van de Dreuzels leven, en aangezien hij vaak thuis in Dover was, bij zijn moeder in het klooster-kraakpand en de hele Dreuzelhippiecommunity die nu geen festivalletjes meer organiseerden, geen ayahuascarituelen meer uitvoerden, geen toneelspelletjes en gezamenlijke yoga-avonden, geen knuffelsessies en geen blotevoetendans, werd hij langzaam gillend gek. In het verleden was toch ook al gebleken dat hij mentaal nou niet de sterkste persoon op aarde was en hij moest goed op zichzelf letten.  Misschien kon hij vanavond iets aan zijn huidhonger doen, al kon niet iedereen de aanraking van een Knuffelpuf waarderen. Anders kon hij misschien wel een liedje spelen? Op de bar dansen? Heel veel praten?  Hoe dan ook: hij moest zijn ei kwijt!