Nomaj | Waar de magie nazindert
You Don't Need A Man! - Afdrukversie

+- Nomaj | Waar de magie nazindert (https://nomaj.nl)
+-- Forum: Toren der Creatievelingen (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=4)
+--- Forum: De RPG (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=6)
+---- Forum: De Magische Wereld (https://nomaj.nl/forumdisplay.php?fid=7)
+---- Topic: You Don't Need A Man! (/showthread.php?tid=155)

Pagina's: 1 2

You Don't Need A Man! - PinkyTonks - 04/11/2020

You Don't Need A Man!
starring Emilien and Olivia

Een beetje beteuterd zat Emilien aan één van de afdelingstafels in de Grote Zaal. Als er geen maaltijden waren, maakte het namelijk niet zoveel uit waar je zat. Lichtjes gefrustreerd sloeg ze om de zoveel tijd een pagina van haar Transfiguratieboek om zonder echt te weten wat ze eigenlijk gelezen had. Ze zat nu eenmaal ergens anders met haar gedachten. Morrison zat al sinds de zomervakantie vast in Amerika door het Dreuzelvirus dat de wereld teisterde. Ondanks dat ze dagelijks brieven naar elkaar stuurde, had ze hem sindsdien niet meer in het echt gezien. In de zomervakantie was het wat minder opgevallen, omdat Emilien thuis zat en ze het gewoon was om Morrison dan wat minder vaak te zien. Maar hier op Zweinstein was zijn afwezigheid een constant knagend gevoel. Ze was letterlijk haar wederhelft kwijt.
Oké, misschien overdreef ze wel een beetje. Ondanks dat ze Morrison zo hard miste, irriteerde het Emilien ook lichtjes dat ze zo afhankelijk van hem geworden was... Alsof er zonder hem niets meer te beleven viel. Flauw, dat wist ze zelf ook wel, maar nu was de tijd die ze andere jaren met Morrison in de leerlingenkamer spendeerde ineens vrijgekomen voor andere zaken. Eerst had ze wat meer aandacht willen besteden aan haar chocokikkerkaartjes, maar aangezien die zo goed als compleet was, was die tijd ook al snel ingevuld. Extra huiswerk maken vond Emilien niet echt nodig, ze haalde goede punten en ze had echt niet de intentie om de beste van de klas te worden. Ze was zich dan maar meer beginnen bezighouden met zangoefeningen, maar dat irriteerde al snel haar kamergenoten. Daarbij leken de enige liedjes die ze wou zingen, liefdesverdrietliedjes te zijn. Hopeloos... Ze had echt afleiding nodig.
Hoewel ze 's avonds in de slaapkamer wel meidengesprekjes met Aster hield, was zij overdag vaak bij Anthony te vinden. Niet dat Emilien daar veel op aan te merken had, als Morrison op Zweinstein was, was zij ook vaak bij hem. Maar Morrison was niet op Zweinstein en ze had geen idee wanneer hij terug zou zijn.
"Aaaargh," zuchtte Emilien luidop en ze liet haar hoofd op haar boek vallen. Zo stom, zo stom, zo stom...Was ze nu echt helemaal niets zonder Morrison?


RE: You Don't Need A Man! - Timsel - 04/11/2020

Olivia borstelde wat verveeld haar haar. Ze zat in de Grote Zaal met een boek over de Koboldenopstanden van 1834 open omdat professor Lumans vond dat ze haar opstel nog eens moest verbeteren.
Vandaar dat Olivia zichzelf nu hier zat te vervelen in plaats van iets leuks te doen met vrienden of vriendinnen, zoals ze eigenlijk van plan was geweest, maar veel concentratie had ze niet. Concentratie had ze eigenlijk nooit, maar er spookte gewoon teveel in haar hoofd om wat nuttigs te kunnen doen. Het borstelen van haar lange paarse lokken was eigenlijk het enige dat ze op het moment voor elkaar kreeg.
Ze slaakte een diepe zucht en keek naar haar papier. Ze had al een titel! Na zo’n… 2 uur werken. Dat was wat. Nu nog de rest. Dat kwam wel. Vanzelf. Kwam helemaal goed. Geen zorgen. Chill.
Ze keek weer op. In de verte zat een blondine ook een beetje beteuterd voor zich uit te staren. Olivia kneep haar ogen een beetje samen. Dat was Emilien Adams – Ravenklauwster. Normaal onafscheidelijk van die bloedirritante Morrison Craig, die, als hij aanwezig was, nog aanweziger was dan zijzelf. Haar voormalige klasgenoot Nathalie had altijd over Morrison lopen zeuren en eigenlijk was ze wel blij dat ze alle twee even uit beeld waren.
Maar nu zat Craig vast in Amerika, en Adams zat in haar eentje. Een beetje voor zich uit te staren, tot ze plots met haar hoofd tegen haar boek op de tafel sloeg. Mood, sis, mood.
Misschien was het wel even goed dat Emilien alleen zat. Kon ze ook eens met anderen omgaan. Olivia wist dat ze een soort conflictje met Elfoy had gehad, en dat dát niets geworden was, maar ja, Olivia’s doel was om aan het einde van haar schoolcarrière elke meid op school boven de 15 (docenten en andere staf niet meegerekend) gezoend te hebben. Dit was de gelegenheid. En ze wist ook al meteen hoe ze het aan ging pakken.
Ze scheurde een bladzijde uit haar boek en doopte haar ganzenveer in de inkt. Op het perkament schreef ze het volgende:
 
Yo, alles goed daar? Geef maar een seintje als je je ei kwijt moet.
 
Groetjes,
Olivia x (die paarsharige aan de Zwadtafel)
 
Ze vouwde het briefje samen en pakte haar toverstok, waardoor het perkament de vorm aannam van een feniks. De feniks vloog in de richting van Emilien en tikte tegen haar aan. Ze keek op. Olivia knikte ter begroeting en glimlachte warm. Dat was wel een goed begin. Zo begon het immers altijd.

RE: You Don't Need A Man! - PinkyTonks - 04/11/2020

Emilien lag even met gesloten ogen op haar Transfiguratieboek. Morrison zou vast wel snel terugkomen en de tijd dat hij er niet was ging Emilien écht benuttigen om iets voor haarzelf te doen. Een beetje genieten van alle vrijheid, alsof ze terug single was. Niet dat ze dat wou! Nee, ze hield nog altijd dolgraag van Morrison en wou hem voor geen geld van de wereld kwijt. Ze hief haar hoofd terug op van haar boek, toen er ineens een papieren feniks op haar arm landde. 
"Hu, wat?" mompelde Emilien verbaasd, terwijl ze de feniks openvouwde en het berichtje erop las. Verward staarde ze achter haar naar de tafel van Zwadderich, waar het paarsharige meisje Emilien vriendelijk toeknikte. Ze kende Olivia wel. Ofja, kennen... Emilien wist wie ze was, omdat iemand met paars haar nu eenmaal niet onopgemerkt bleef. Daarbij geloofde Emilien dat Olivia's zusje ook in Ravenklauw zat. Ze had die elfjarige toch al bij Olivia zien staan en waarom zou een Zwadderaar anders iets met een kleine Ravenklauw te maken willen hebben. Behalve, wel ja, Olivia zag er wel vriendelijk uit. Waarom had ze anders een briefje om te vragen hoe het ging, gestuurd. 
Emilien kon beter maar even vriendelijk terug doen. Zwadderaars konden nogal snel veroordeeld worden gewoon omdat ze in Zwadderich zaten en daar wou Emilien niet aan meedoen. Zeker niet nu ze zo'n lief briefje ontvangen had. 
Snel stond Emilien op van haar bank en liep richting de Zwadderaar die welkomend op het plaatsje naast haar klopte om aan te tonen dat Emilien erbij mocht komen zitten. 
"Ehm, hey," zei Emilien zacht en ze zette zich voorzichtig neer naast Olivia: "Lief dat je wat stuurde." Ze keek het meisje aan, de bezorgde blik in haar ogen liet merken dat ze precies echt met Emilien inzat. 
"Mijn vriend zit vast in Amerika en ik moest net even aan hem denken," gaf Emilien toe. Ze vertelde er niet bij dat ze eigenlijk altijd aan Morrie dacht: "Ik mis hem wel, maar nu gaat het weer. Het transportprobleem zal wel snel opgelost geraken en dat staat hij hier weer erg luid te zijn."
Ze lachte even om haar eigen woorden, ook al meende ze het niet. Het was nu veel te stil zonder Morrison. Emilien kon niet wachten totdat hij terug, bulderend om een flauwe grap, naast haar stond.

RE: You Don't Need A Man! - Timsel - 04/11/2020

Olivia keek blij toe hoe Emilien bij haar kwam zitten. Ze bedankte haar voor het briefje. Olivia nam een slok van haar thee en glimlachte vriendelijk. ‘Geen zorgen lieverd! Ik zat hier zo mijn opstel voor Geschiedenis te maken en ik zag jou ook met je hoofd op tafel ploffen – je hebt duidelijk even wat steun nodig op het moment!’
Ze schonk wat thee in voor haar nieuwe tafelgenote. ‘Wil je er suiker bij?’ Toen de thee klaar was gaf ze die aan Emilien.
‘Ik ken het helemaal,’ zei Olivia nadat ze Emiliens verhaal had gehoord. ‘Tenminste, ik kan het me goed voorstellen,’ zei ze glimlachend. ‘Ikzelf heb er geen ervaring mee, maar eenzaamheid ken ik wel.’ Ze zuchtte. ‘Ik heb ook teveel aan mijn hoofd. Het schiet ook niet echt op met m’n opstel,’ zei ze knikkend naar het blad waar nog steeds enkel de titel opstond. ‘Dat mens van een Lumans is véél te veeleisend. Was jij ook bezig met Geschiedenis? Misschien kunnen we samen aan de slag? Nee, wacht – nee, dat is niet goed.’ Ze glimlachte. ‘Ik heb een beter idee. Het klinkt alsof jij een echt leuke girls night out nodig hebt. En minder school. We kennen elkaar niet, maar het klinkt alsof… we dat allebei wel nodig hebben.’ Ze haalde haar schouders op. ‘Meer fun, minder stres.’

RE: You Don't Need A Man! - PinkyTonks - 05/11/2020

"Ohja Geschiedenis..." zuchtte Emilien, knikkend naar Olivia's opstel. Emilien vond het vak niet echt interessant, maar echt moeite had ze er niet mee. Misschien kwam dat omdat Aster nu eenmaal alle kleine feitjes leek te onthouden en er geen probleem mee had om Emiliens opstellen na te lezen. In ruil hielp Emilien Aster dan weer met een vak zoals Bezweringen, waar Aster ook erg goed in was, maar Emilien net iets meer finesse in had. 
Eerst stelde Olivia voor dat ze samen aan het Geschiedenis-opstel werkte, maar om eerlijk te zijn was dat van Emilien al af nu ze tijd te veel had en wou ze haar tijd dan 'liever' besteden aan Gedaanteverwisseling.
"Wel kijk," wou ze op een vriendelijke manier het aanbod afwijzen, toen Olivia met een ander plan kwam. 
"Een girls night out?" keek Emilien haar vragend aan. Ze kende het Zwadderichmeisje amper, maar ze moest toegeven dat het aanbod aanlokkelijk klonk. Op zich vond Emilien het echt niet erg om nieuwe mensen te leren kennen en misschien was het juist eens goed dat ze afstand nam van de dagelijkse sleur en de mensen waarmee ze zich altijd omringde. Dan ging ze misschien minder aan Morrison denken.
"Tja, waarom ook niet?" gaf Emilien uiteindelijk al schouderophalend toe: "Maar wat wil je dan doen? De leerlingenkamers gaan nu niet echt aangezien we in een andere afdeling zitten."
Terwijl de woorden haar mond uitvloeide, kwam Emilien tot het besef dat Olivia helemaal niet bedoelde dat ze in de school bleven.
"Zweinsveld bedoel je?" fluisterde ze, zodat ze niet gehoord konden worden door leerkrachten of andere leerlingen. 
Emilien was geen regelbreker. Ze was misschien niet de voorbeeldigste leerling op school, ze babbelde graag in de les, kwam wel eens te laat of was haar huiswerk kwijt, maar uit de school ontsnappen was iets totaal anders. Anderzijds was het weekend en was ze een zevendejaars. Het was niet dat ze zich onverantwoordelijk ging gedragen of ging spijbelen. Misschien was het wel eens goed als ze Zweinstein even verliet en wat gezelligs ging doen. Er bestond natuurlijk een kans dat ze Abigail tegen kwam, want die had haar ooit verteld dat ze in de Drie Bezemstelen werkte, maar zou zij Emilien verlinken? Abigail was zelf nog erg jeugdig en zou vast begrijpen dat twee meisjes even weg moesten van de drukte en verplichtingen van het kasteel.
"Goed dan," knikte Emilien met een glimlach: "Waar wil je afspreken? Ken je misschien een geheime doorgang, want ik wil echt niet betrapt worden!"

RE: You Don't Need A Man! - Timsel - 05/11/2020

Nou, dat ging gesmeerd. Olivia had een date! Of nou ja, date. ‘Girls night out’, zoals Olivia en Emilien hadden besloten het te noemen. Helemaal prima. Olivia was blij en glimlachte breed.
‘Top!’ zei ze vrolijk. ‘We kennen elkaar niet eens zo heel goed – maar ik heb echt het idee alsof we een hele leuke avond gaan hebben. Gewoon twee meiden in het dorp, gewoon even lol hebben. Geen jongens, geen eenzaamheid, geen school – gewoon wij tweeën en, nou ja, de wereld staat open. We kunnen shoppen! We kunnen de kroeg in! We kunnen dansen! Wat we maar willen.’
Ze grijnsde. ‘Het wordt echt heel leuk,’ beloofde ze. ‘Gewoon even niets aan je hoofd. Dat verdien je.’
Ze pakte een stukje perkament en haar ganzenveer zodat ze de tijd van hun afspraak kon noteren. ‘Zullen we rond een uur of 8 afspreken?’ vroeg ze vrolijk. ‘In de hal?’
Ze noteerde de tijd.
‘Goed, dan spreken we daar af,’ zei ze. ‘Doe wat leuks aan. Niet voor mij, niet voor je vriendje, maar voor jezelf. Hoe beter je je kleedt, hoe beter je je gaat voelen. Dat is iets wat ik heb geleerd in de afgelopen jaren,’ zei ze met een knipoog.

Die avond, na het avondeten, was Olivia naar de leerlingenkamer van Zwadderich gesprint om zich snel om te kleden. Ze had een roze pak aangedaan, en als je de knoopjes van het jack opengedaan werden, kon je een wit crop topje zien. Het accentueerde goed haar paarse lokken. Ze werd ondersteund door witte laarzen met hoge hakken.
Ze knikte naar een klassenoudste die haar passeert. ‘Ja ja ja, ik ga zo naar m’n leerlingenkamer,’ zei ze vrolijk tegen de klassenoudste. ‘Ik ben alleen eventjes op m’n vriendin aan het wachten zodat we samen hand in hand daar naartoe kunnen gaan.’ Ze knipoogde.
De klassenoudste liep een beetje verward weg en Olivia grinnikte. Wat waren mensen soms toch snel gechoqueerd.
Ze keek op haar horloge. Zou Emilien niet meer durven of zou ze toch nog komen?

RE: You Don't Need A Man! - PinkyTonks - 05/11/2020

Het was half 8 en Emilien stond nog steeds met haar handen in haar haar voor haar hutkoffer. Ze had de hele dag de tijd gehad om na te denken over het uitstapje met Olivia. Een aantal keer had ze zelfs bijna op het punt gestaan om de Zwadderaar te zoeken en dat het toch om één of andere reden, die ze nog moest verzinnen, niet door kon gaan. Maar dat was flauw...
Uiteindelijk had Emilien toch definitief besloten om wel te gaan, er kon toch niet echt iets gebeuren, maar dan kwam het andere probleem van een outfit. Olivia had gezegd dat ze wat leuks aan moest doen. Hoewel ze eraan toegevoegd had dat Emilien haar outfit niet op basis van haar moest samenstellen, bleef het toch in Emiliens achterhoofd spelen. Het Zwadje had een nogal excentrieke stijl, een heel ander soort excentrieke stijl dan Emilien en het laatste wat Emilien wou was dat Olivia haar kinderachtig zou vinden.
Ten slotte ging Emilien voor een comfortabele grijze trui met wat glittertjes in, want dat maakte haar altijd blij, een skinny jeans en pumps. Niet zo van die naaldhakken waar je amper op kon lopen, maar een hogere schoen met brede hak. Zo zag ze er toch min of meer stijlvol uit, maar nog steeds erg comfortabel. Haar golvende haren droeg ze gewoon los, met een glimmend speldje om de vervelende plukken haar uit haar ogen te houden en als finishing touch een lichte, natuurlijke laag make-up.
Snel nam ze nog haar zilveren bomber jasje mee, want het kon 's avonds best koud worden in oktober en haastte zich naar beneden via wat zijroutes. Ze had echt geen zin om mensen tegen te komen, die haar zouden vragen wat ze zo laat nog beneden in het kasteel deed in een ietwat luxueuzere outfit. Door de kleine omweg kwam Emilien om twee na acht aan in de hal.
"Hoi," hijgde ze, want het laatste stuk had ze lichtjes gerend: "Ik denk dat ik er klaar voor ben..."
Olivia zag er meer dan klaar uit in haar sexy roze outfitje. Nu voelde Emilien zich toch wat underdressed, alhoewel ze nooit zoiets als wat Olivia aanhad, zou dragen.
"Wil je gewoon langs de poort naar buiten wandelen?" vroeg Emilien lichtjes verbaasd: "Dan kunnen we bijna met negentig procent zekerheid zeggen dat ze ons tegenhouden. Of heb je een ander plan?"

RE: You Don't Need A Man! - Timsel - 05/11/2020

‘Oh, wat zie je er leuk uit!’ zei Olivia blij toen ze Emilien zag. Ze zag er oprecht leuk uit en Olivia vond het leuk dat ze er net wat anders zag dan normaal. ‘Een sterke, jonge vrouw. Daar hou ik van.’ Ze glimlachte en stak haar arm tussen die van Emilien en knikte naar de deur. ‘Kom. Dan gaan we een leuke avond beleven.’
Of Olivia echt door de hoofdpoort naar buiten wilde gaan. Ze glimlachte. ‘Nee. Eigenlijk… nou ja…’ Ze betraden de koude buitenlucht. Ze wist dat er bij de hekken klassenoudsten en Schouwers stonden, met name sinds de toename van de geruchten van Dooddoeners in de buurt van het kasteel, en sowieso in het algemeen van Groot-Brittannië. Ze trok haar roze jasje wat dichter tegen zich aan. ‘Eigenlijk had ik andere plannen.’
In plaats van het pad naar de poort die naar Zweinsveld leidde te volgen, knikte Olivia een andere kant op naar een klein inhammetje van het kasteel. Ze sleepte Emilien met zich mee.
‘Niet bang zijn,’ zei Olivia snel. ‘Niets illegaals.’ Op de grond stond een oude laars van een paar maatjes kleiner dan dat ze nu had. Ze knikte ernaar. ‘Dit is onze weg naar buiten,’ zei ze met een glimlach. ‘Maar… niet naar Zweinsveld. Naar Edinburgh, baby! Ooit wel eens geweest?’
Ze pakte de laars op. ‘Binnen… dertig seconden vertrekt deze ViaVia naar Londen. Daar blijft-ie vier uurtjes, wij gaan een leuke avond hebben zonder ook maar iemand van school te kunnen tegenkomen en dan gaan we weer terug.’ Ze haalde haar schouders op en grijnsde. ‘Dit doe ik vaker. Vertrouw me.’

RE: You Don't Need A Man! - PinkyTonks - 06/11/2020

Olivia had andere plannen. En niet direct plannen waar Emilien zich voor opgegeven had.
"Naar Edinburgh?" keek Emilien Olivia geschokt aan. Die meid was gek! Dat was toch nog net iets meer de regels overtreden dan een klein illegaal tripje naar Zweinsveld. Anderzijds was er echt helemaal niets te doen in Zweinstein en hadden ze minder kans om betrapt te worden op een plaats waar de leerkrachten helemaal niet hoefde te zitten. Emilien keek het Zwadje twijfelend aan. Als ze het echt al vaker had gedaan? 
"Oké," knikte Emilien: "Maar je zorgt dat ik binnen vier uur weer veilig in m'n leerlingenkamer ben!"
Vervolgens namen de twee meisjes de oude laars vast en enkele seconden later werden ze door een onzichtbare kracht weggetrokken van de vaste grond. Na een duizelingwekkend gevoel belandden ze vervolgens weer met beide voeten of de grond. Of zo goed als, Emilien wankelde even op haar pumps en kon zich nog net vasthouden aan de muur van een huisje. Nope, ze waren inderdaad niet meer op het schoolterrein, maar in een iets afgelegere steegje. 
"Is dit dan Edinburgh?" vroeg Emilien, want ze was er nog nooit geweest, ook al stond de stad, net zoals de school, in Schotland. Ze liep samen met Olivia het steegje uit en verwonderd keek Emilien de straat in. Een mooie kasseien weg met dicht tegen elkaar staande bakstenen huizen. Qua sfeer had het wel wat weg van Zweinsveld, maar toch was het helemaal anders. Volwassener ofzo.
"Ja, ik vind het wel gaaf," moest Emilien toegeven en eigenlijk was ze best blij dat ze even weg was van het bekende. ze had de volledige vijf minuten niet meer aan Morrison gedacht. "Zullen we eerst wat gaan drinken?" stelde ze voor aan Olivia: "Want ik heb best wel dorst en wil wel eens zo'n pub uitproberen? Ken jij een leuke?"

RE: You Don't Need A Man! - Timsel - 07/11/2020

Edinburgh was een ontzettend leuke stad. Het was echt zo’n ouderwetse stad, met oude gebouwen en niet teveel van die zogenaamde wolkenkrabbers zoals Londen had. Nee, het was echt ouderwets en dat kon Olivia erg waarderen. Bovendien waren er ontzettend veel leuke winkeltjes en pubs waar je je lol op kon. En dat was op het moment natuurlijk het belangrijkste. Even een leuk avondje uit. Het verbaasde haar dat Emilien mee durfde; misschien zat er toch meer pit in dan je in eerste instantie zou denken.
Emilien stelde voor om naar een pub te gaan. Olivia moest grijnzen. ‘Goed plan!’ riep ze dan ook vrolijk toen ze dat voorstel hoorde. Even indrinken.
Ze zaten vlakbij de kroeg genaamd Hector’s waar ze wel even wat konden drinken. Olivia pakte Emiliens arm en trok haar zachtaardig mee. De pub was al aardig druk; Olivia zag mensen van allerlei leeftijden. In de achtergrond speelde een bandje en de mensen zongen gezellig mee. Olivia trok Emilien mee naar de bar.
Ze liet haar hand door haar paarse haren gaan. ‘Goedenavond,’ zei ze vriendelijk tegen de barman. ‘Ik wil graag een… Purple Cocktail,’ zei ze na een blik op de menukaart. Ze gebaarde dat Emilien vervolgens moest bestellen. Niet heel veel later kregen ze hun drankjes en zochten ze een plek op aan de bar om te gaan zitten. Olivia deed haar jasje uit en hing die aan de achterkant van haar stoeltje, waardoor haar crop top te zien was.
‘Nou, héhé,’ zei ze. ‘Proost, op een leuke girls night out!’ Ze klonk de glazen tegen elkaar aan en nam een slok. Ze knikte goedkeurend. ‘Lekker! Is iets met druiven of zo.’
Ze keek Emilien glimlachend aan. ‘Wel eens vaker in zo’n pub geweest? Ik kom best wel vaak in de kroeg. Ik doe best vaak dit soort uitstapjes. Even weg van school. Van alles wat ik ken. Even wat nieuws.’ Ze wees om zich heen. ‘Niemand kent je hier. Je kunt hier doen wat je wil. Niemand die je erop aan zal spreken, want de volgende dag neem je gewoon een Viavia en ben je weer heel ergens anders.’ Ze knipoogde.
‘Misschien moet jij dit ook vaker doen. Is goed voor je. Even los van het alledaagse leven. Deze avond moet een reminder worden dat jij het ook leuk kunt hebben zonder die vriend. You don’t need no man, sis.’
Ze knikte naar de deur. ‘Het is koopavond, dus misschien kunnen we zo wat shoppen. Daarna doen we nog een drankje, hier of ergens anders, en dan gaan we weer terug naar school.’ Ze trok een verveeld gezicht bij dat laatste woord. ‘Maar eerst even genieten van een lekker drankje. Proost!’